| Галоўная » Усё пра шыццё » Тэхналогія швейнай вытворчасці |
Межлекальные страты тканіны
| МЕЖЛЕКАЛЬНЫЕ СТРАТЫ ТКАНІНЫ. ПРАЕКТАВАННЕ НОРМЫ РАСХОДУ ТКАНІНЫ НА РАСКЛАДКУ Рацыянальныя спосабы раскладкі лекал зводзяцца ў асноўным да скарачэння адсотка межлекальных страт (выпадаў), які разлічваюць па формуле У = (Ѕо - Ѕл)100/Ѕо, дзе У - межлекальные страты (з дакладнасцю да 0,1%), %; Ѕо - плошча раскладкі (з дакладнасцю да 0,001 м2), м2; Ѕл - карысная плошча лекал, м2. Велічыня межлекальных страт характарызуе эканамічнасць раскладкі і выкарыстанне плошчы тканіны. Карыснай плошчай прынята лічыць плошча лекал ўсіх дэталяў вырабы без уліку плошчы швоў клінаў і прыставак да стачным дэталяў, а таксама прыпускам на падганянне рисунчатых тканін. ЦНИИШП распрацаваны прыкладныя нарматывы межлекальных страт пры раскроі тканіны ў масавым вытворчасці швейных вырабаў у працэнтах да плошчы раскладкі. Нарматывы дадзены асобна для тканін верху, падшэўкі, прыклада на ўсе швейныя вырабы з улікам выгляду паверхні тканіны, колькасці камплектаў лекал у раскладцы, спосабу насцілання тканін і сілуэту мадэлі. Асноўнымі фактарамі, якія ўплываюць на змяненне велічыні межлекальных страт тканіны, з'яўляюцца: а) колькасць камплектаў лекал у раскладцы; б) прынцып аб'яднання вырабаў у адной раскладцы; у) рацыянальнасць шырыні тканіны; г) метад насцілання тканін у насціле;. д) выгляд паверхні тканіны; е) суадносіны паміж дробнымі і буйнымі дэталямі ў камплекце лекал; ж) канфігурацыя лекал дэталяў. Выдатак тканіны пры масавым вытворчасці ўсталёўваюць на кожную мадэль, зыходзячы з карыснай плошчы лекал, межлекальных выпадаў, страт тканіны па даўжыні пры настилании (на слабіну палотнаў, на стыках, на канцах насцілу і немерный лоскут). Спачатку ўсталёўваюць норму на обмелку (на рамку) насцілу па кожнаму спалучэнню памераў і ростаў. На падставе спалучэнняў памераў і растоў (табл. 29) складаюць заданне нормировщику расходу тканіны на праектаванне нормы на обмелки. У заданні павінна быць адлюстравана змест обмелок (памеры і росту, уключаныя ў обмелку, удзельная вага обмелки ў партыі), паказаны нарматыў межлекальных выпадаў (не вышэй дасягнутага па дадзеным вырабу на аналагічныя мадэлі), папярэдняя разліковая норма на обмелку (на кожную рамку), м2, дыяпазон шырын, выгляд тканіны (ворсовых, у палоску і інш.), спосаб насцілання.  Рэкамендуецца для кожнай мадэлі рабіць 5 - 6 эксперыментальных раскладак на 2 - 3 шырыні тканіны аднаго віду (гладкая, ворсовых, з малюнкам). Норму расходу тканіны на обмелку або плошчу раскладкі лекал 5, вызначаюць па формуле Ѕо = Ѕл x 100/(100 - Вн) (м2), дзе Вн - нарматыў межлекальных выпадаў, %. Даўжыню раскладкі Але вызначаюць дзяленнем плошчы раскладкі на шырыню тканіны b: Ho = So/b. Спачатку ўсталёўваюць кантрольныя нормы на обмелки для сярэдняга памеру вырабы, для меншай і большай шырыні тканіны. Па кожнай эксперыментальнай раскладкі лекал вылучаюць фактычны працэнт межлекальных выпадаў (Вф), які разлічваюць па формуле Уф = (Ѕо - Ѕл) x 100/So (%). Ведаючы фактычны працэнт межлекальных выпадаў, атрыманы з эксперыментальных раскладак, вызначаюць сярэднеўзважаны працэнт выпадаў па вырабу. Для гэтага складаюць табліцу (табл. 30), дзе паказваюць працэнт межлекальных выпадаў па кожнай раскладцы на двух-трох ширинах і сярэдні працэнт.  Сярэднеўзважаны працэнт (Вср.взв) вызначаюць шляхам падсумавання твораў кожнай велічыні сярэдняга адсотка межлекальных выпадаў на адпаведны удзельная вага; агульную суму дзеляць на працэнт удзельнай вагі па шкале-ростовке. У нашым прыкладзе Вср.взв = ((8,4 х 24) + (8,2 х 12) + (8,0 х 12))/48 = 8,2%. Усталяваны працэнт межлекальных выпадаў для адных шырын і памераў распаўсюджваюць і на іншыя спалучэння размеро-растоў і шырын. Эксперыментальныя раскладкі выконваюць на спецыяльным стале. На вечку ўздоўж стала нанесеныя каляровыя лініі для розных шырын тканін. Па даўжыні стала з двух бакоў умацаваныя металічныя рулеткі з дзяленнямі. Гэта вызваляе раскладчика ад выканання дадатковых работ: вымярэння адхіленняў дэталяў ад ніткі асновы пры кладцы лекал, вымярэння даўжыні і шырыні рамкі. Нормы расходу тканін ўсталёўваюць з дакладнасцю да 1 см. Для скарачэння страт па даўжыні раскладкі на некаторых фабрыках ўсталёўваюць нормы з дакладнасцю да 0,5 гл. Эксперыментальныя раскладкі для тканін верхняй адзення выконваюць у асноўным на ўсе спалучэння памераў і ростаў праз 3 шырыні на чацвёртую (напрыклад, на шырыні 134, 138, 142 см і г. д.). На астатнія шырыні тканін норму вызначаюць разліковым шляхам, г. зн. норму тканіны ў квадратных метрах дзеляць на яе шырыню і ўсталёўваюць даўжыню рамкі. Наяўнасць розных шырын падкладачных тканіны значна ўплывае на змяненне адсотка межлекальных выпадаў у раскладкі лекал, таму неабходна для шырын падкладачных тканін кожнай групы (58 - 63, 67 - 71, 83 - 86, 90 - 96 см) выканаць 2 - 3 эксперыментальныя раскладкі; на тканіны іншых шырын нормы вызначаюць разлікам, распаўсюджваючы на іх выяўлены працэнт межлекальных страт. Такі пералік нормаў, зыходзячы з плошчы раскладкі, варта ўжываць, пачынаючы з вялікіх шырын на меншыя ў дадзенай групе шырын, каб не зніжаць нормы на раскладку. У нормах расходу тканіны рэкамендуецца адзначаць найбольш эканамічныя раскладкі умоўным пазначэннем, каб максімальна выкарыстоўваць іх пры разліку насцілаў. Па дасведчаным паліттэхналагічных робяць замалёўкі ў двух экзэмплярах з дапамогай лекал, паменшаных у 10 разоў. На зарисовке паказваюць ўтрыманне раскладкі і ўсе яе тэхнічныя паказчыкі. Замест замалёвак можна ўжываць больш дасканалы метад - фатаграфаванне раскладкі лекал на ўстаноўцы ПКУ-З. Усе эксперыментальныя раскладкі як ўсталявальныя нормы правяраюць з улікам захавання тэхнічных умоў. Устаноўленыя і зацверджаныя галоўным інжынерам фабрыкі нормы раскладак заносяць у нормировочную карту. У верхняй частцы карты паказваюць нумар мадэлі, нумар прэйскуранта гатовага вырабы, найменне тканіны, спосаб насцілання і інш. У карту запісваюць пералік спалучэнняў размеро-растоў кожнай рамкі, для якіх устаноўлена норма, удзельная вага кожнай рамкі, і норму ў пагонных метрах на ўсе шырыні тканін, прадугледжаныя пры раскроі дадзенай мадэлі. Пры складанні калькуляцыі вырабаў, техпромфинплана, а таксама пры ўстанаўленні заявачнай нормы расходу тканіны на адзінку вырабы нормы ў паг. м пераводзяць у нормы ў м2, або паказваюць норму, зыходзячы з ўмоўнай шырыні (для ваўняных тканін 133 см, для баваўняных і шаўковых - 100 см) або прэйскурантнай шырыні тканіны (праектаванай або фактычнай). Прыклад. Вызначыць норму ў м2 калі норма расходу ваўнянай тканіны роўная 2,64 паг. м, а прэйскурантны шырыня тканіны 1,42 м. 2,64 х 1,42 = 3,75 м2. Для вызначэння нормы расходу тканіны пры ўмоўнай шырыні даўжыню рамкі памнажаюць на прейскурантную шырыню і дзеляць на ўмоўную шырыню. У нашым прыкладзе 264 х 142 : 133 = 2,818. м. Тканіны кожнага артыкула на аснове групавых класіфікацый прысвойваюць нумар групы, які ўсталеўваюць з разліку цэн пры ўмоўнай шырыні тканіны. Нумар групы тканіны вызначаюць шляхам пераліку рознічнага цэны тканіны пры шырыні, названай у прэйскуранце, на цану пры ўмоўнай шырыні. Прейскурантную шырыню для ваўняных тканін прымаюць без абзы (шырыня абзы для вузкіх тканін да 70 см - 2 см, для тканін шырынёй больш за 70 см - 3 см). Рознічную цану дзеляць на шырыню, указаную ў прэйскуранце, і памнажаюць на ўмоўную шырыню. Прыклад. 1 м паўшарсцяных тканіны варта 18 руб. 30 кап., шырыня па прэйскуранта 142 см, шырыня абзы 3 см. Вызначыць кошт тканіны пры ўмоўнай шырыні. 1830 х 133 : 139 = 17 руб. 51 кап. Па атрыманай кошту тканіны вызначаюць яе групу (па прэйскуранта). | |
| Праглядаў: 491 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |