| Галоўная » Усё пра шыццё » Канструяванне жаночых паліто |
Канструяванне паліто з втачными рукавамі
| ПАБУДОВА ЧАРЦЯЖА АСНОВЫ ЗІМОВАГА ПАЛІТО ПОЛУПРИЛЕГАЮЩЕГО СІЛУЭТУ Дэкаратыўна-канструктыўныя асаблівасці: верхняя вытачка накіравана з проймы, каўнер - фігурная шаль, бакавы шво зрушаны да лініі, якая вызначае шырыню спінкі. ЗЫХОДНЫЯ ДАДЗЕНЫЯ  1. Эскіз паліто (мал. 6). 2. Тканіна - палегчаны драпей. 3. Асноўныя вымярэння фігуры. 4. Асноўныя прыпускі. 5. Разлік асноўных участкаў па лініі грудзей (табл. 11). 6. Разлік шырыні рукавы.   ЧАРЦЁЖ СПІНКІ  У правым верхнім куце ліста паперы будуюць прамы кут з вяршыняй у кропцы А₀ (мал. 7). Становішча лініі лапатак: А₀Л = 0,44 Дт.сІ + 0,25 Пг.у = (0,44 х 41,9 + 0,25 х 2,5) гл = 19 см (ўніз). Становішча лініі таліі: А₀Т = Дт.сІ + Пд.т.з = (41,9 + 2,2) см = 44,1 см (ўніз). Становішча лініі сцёгнаў: ТБ = 0,5 Дт.з - 0,5 = 19 см (ўніз). Становішча лініі грудзей і глыбіні проймы: ТГ = Дб - Пс.пр = (19,9 - 3) см= 16,9 см (уверх). Праз пункту Л, Г, Т і Б направа праводзяць гарызанталі. Пабудова лініі гарлавіны спінкі: А₀А₉ = 0,1 Пк = 0,1 х 6,2 см = 0,6 см (направа). Пункту А₉ і Л злучаюць прамой. А₉А₂ = 0,33 Сш + Пш.г.з (0,33 х 18 + 2,2) см = 8,2 см (направа); А₂А₁₀ = 0,4А₉А₂ = 0,4 х 8,2 см = 3,3 см (ўніз); А₁₀А₁₁ = 0,65А₂А₁₀ = 0,65 х 3,3 см = 2,2 см (па раўнасечнай). Праз пункту А₂, А₁₁ і А₁ праводзяць лінію гарлавіны спінкі. Становішча лініі нізу: А₁Н = Ды + Пд.і = (105 + 2,5) гл = 107,5 см (ўніз). Адвядзенне сярэдняй лініі спінкі: ТТ₁ = 0,2 Пк = 0,2 х 6,2 см = 1,25 см (направа). Праз пункту Л і Т₁ ўніз праводзяць прамую, кропкі перасячэння яе з гарызанталь абазначаюць літарамі Г₁, Б₁, Н₁. Разлік глыбіні вытачки па сярэдняй лініі спінкі вырабляюць адначасова з вызначэннем раствораў ўсіх праектаваных ў вырабе злучальных і рэльефных швоў і вытачек. Разлік сумы раствораў вытачек: Св = (СгІІ + Пг) - (Ст + Пт) = (48,4 + 8,6) - (36,5 + 11,5) см = 9 см. Згодна з эскізе суму раствораў вытачек размяркоўваюць у сярэднюю лінію спінкі, у бакавыя зрэзы спінкі і палічкі, у бакавыя і пярэднюю вытачки. Гв.л.з = 0,16 Св = 0,16 х 9 гл = 1,5 см, дзе Гв.л.з - умоўнае абазначэнне глыбіні вытачки па сярэдняй лініі спінкі, якая роўная 15-20 % Сьв. Т₁Т₁₁ = Гв.л.з = 1,5 см (направа). Фактычную сярэднюю лінію спінкі вычэрчваюць па кропках А₁, Л, Г₁, Т₁₁, Б₁ і Н₁ лініямі, якія адлюстроўваюць сілуэт вырабы і асаблівасці целаскладу. З кропак Т₁₁ і Н₁ направа восставляют перпендыкуляры. Шырыню спінкі вызначаюць з разліковай табліцы, адкладаюць ад кропкі Г і ставяць кропку Г₁₁. ГГ₁₁ = 19,5 см (направа). З пункту Г₁₁ да лініі грудзей уверх восставляют перпендыкуляр. Нахіл плечавага зрэзу: А₂П₂ = Шп + 2,5 + 1 = (13 + 2,5 + 1) см = 16,5 см (дуга); Т₁₁П₂ = Вп.да.з + Пв.п.да.з = (42,3 + 2,2) см = 44,5 см (засечка на першай дузе). Пункту А₂ і П₂ злучаюць прамой лініяй. Праз кропку П₂ налева праводзяць гарызанталь, кропку перасячэння яе з вертыкаллю, праведзенай праз кропку Г₁₁, пазначаюць літарай П₁. Пабудова проймы спінкі: Г₁₁Г₅ = 0,5 Шпр = 0,5 х 15,8 см = 7,9 см (направа); Г₁₁П₃ = 0,25 Шпр = 0,25 х 15,8 см = 3,9 см (па раўнасечнай). Пройму спінкі афармляюць праз кропкі П₂, П₃ і Г₅. Пабудова бакавога зрэзу: Г₁₁Г₂ = 0,07 Шпр = 0,07 х 14,8 см = 1 см (направа); Т₁Т₂ = Г₁Г₂ - Гб.з = (20,2 - 1,75) см = 18,4 см (направа); Б₁Б₂ = Г₁Г₂ + 0,5(Сб + Пб) - (СгІІ + Пг - ГГ₁) = (20,2 + 0,3) гл = 20,5 см (направа); Н₁Н₂ = Б₁Б₂ + 4,5 = (20,5 + 4,5) гл = 25 см (направа). Праз пункту Г₅₁, Г₂, Т₂, Б₂ і Н₂ праводзяць бакавой зрэз спінкі. Т₂Н₂ = Т₁Н₁ (ўніз). Пабудова плечавы вытачки выконваюць так, як апісана ў раздзеле «Пабудова чарцяжа асновы паліто прамога сілуэту». ЧАРЦЁЖ ПАЛІЧКІ  Праводзяць вертыкальную лінію полузаноса (мал. 8), кропкі перасячэння яе з лініямі грудзей, таліі, сцёгнаў і нізу абазначаюць адпаведна літарамі Г₃, Т₃, Б₃ і Н₃ або дадзеныя адрэзкі пераносяць з сярэдняй лініі спінкі на лінію полузаноса з тымі ж пазначэннямі кропак; праз гэтыя кропкі праводзяць гарызантальныя лініі. Т₃Т₃₀ = 0,25 Пд.т.п = 0,25 х 3,5 см = 0,9 см (ўніз). Становішча вяршыні гарлавіны палічкі: Т₃₀А₃ = Дт.пІ + Пд.т.п = (42,5 + 3,5) гл = 46 см (уверх). Пабудова гарлавіны палічкі: А₃А₄ = А₉А₂ = 8,2 см (налева); А₃А₅ = 1,1А₃А₄ = 1,1 Х 8,2 см = 9 см (ўніз); А₄А₃₂ = А₃А₅ = 9 см (направа). Праз пункту А₄ і А₅ праводзяць лінію гарлавіны палічкі. Пабудова плечавых зрэзаў палічкі: Г₃Г₆ = Цг + 1,3 b + 025Пг.у = (99 + 0,5 + 0,6) см = 11 см (налева). Праз кропку Г₆ праводзяць вертыкаль. А₄Г₇ = ВгІ + 0,5 Пд.т.п = (26,5 + 0,5 х 3,5) см = 28,25 см (засечка ўніз); А₄П₅₁ = Шп = 13 см (налева - першая дуга); Г₇П₅₁ = Вп.да.п + (0,5 ... 0,75)Пд.т.п = (23 + 0,75 х 3,5) см = 25,6 см (засечка на першай дузе). Пункту А₄ і П₅₁ злучаюць прамой лініяй. Шырыню грудзей вызначаюць з разліковай табліцы: Г₃Г₄ = 21,7 см (налева). Праз кропку Г₄ праводзяць вертыкаль. Шырыня проймы: Г₄Г₂₂ = Шпр - Г₁₁Г₂ + 0,6 = (15,8 - 1 + 0,6) см = 15,4 см (налева), дзе 0,6 - прыпуск на шво злучэння неразрезной бакавой вытачки. З пункту Г₂₂ уверх восставляют перпендыкуляр. Г₂₂Г₅₂ = Г₂Г₅₁ = 4,8 см (уверх па перпендыкуляру). Пабудова проймы і верхняй вытачки: Г₄П₉ = 0,15 Шпр = 0,15 х 15,8 см = 2,4 см (па раўнасечнай налева); Г₄П₆ = 0,35 Шпр = 0,35 х 15,7 см = 5,5 см (уверх). Праз пункту П₆П₉ і Г₅₂ афармляюць ніжнюю частку проймы. У адпаведнасці з эскізам (гл. мал. 6) верхнюю вытачку размяшчаюць з проймы ў гарызантальным кірунку. Праз кропку Г₇ налева і ўверх на адлегласці 0,5 - 1 см праводзяць лінію, якая вызначае кірунак верхняй вытачки, кропку перасячэння яе з лініяй проймы абазначаюць літарай Г₇₈. Г₇Г₇₁ = Пр.у = 10 см (налева па лініі Г₇Г₇₈). З пункту Г₇ як з цэнтра праз кропку Г₇₁ уверх праводзяць дугу, на якой адкладаюць раствор верхняй вытачки, і ставяць кропку Г₇₂. Г₇₁Г₇₂ = СгІІ - СгІ = (48,4 - 44,2) см = 4,2 см (уверх па хордзе). Праз пункту Г₇ і Г₇₂ праводзяць другую бок верхняй вытачки, на якой ад пункту Г₇ адкладваюць адрэзак, роўны адрэзку Г₇Г₇₈, і ставяць кропку Г₇₉. Г₇Г₇₉ = Г₇Г₇₈ (налева па лініі Г₇Г₇₂). Ўдакладненне вяршыні і даўжыні верхняй вытачки: Г₇Г₇₀ = 1 ... 1,5 ... 2 см (налева па лініі Г₇Г₇₈). Пункту Г₇₀ і Г₇₉ злучаюць прамой. Кут Г₇₈Г₇₀Г₇₉ вызначае фактычную верхнюю вытачку. Пры пабудове верхняй частцы проймы перасячэннем двух дуг перамяшчаюць кропку П₆ да кропкі П₆₀. З пункту Г₇ як з цэнтра праз кропку П₆ уверх праводзяць першую дугу Г₇П₆₀ = Г₇П₆ (дуга). Другую дугу праводзяць з пункту Г₇₉ як з цэнтра радыусам, роўным адрэзку Г₇₈П₆, да перасячэння з першай дугой: Г₇₉П₆₀ = Г₇₈П₆ (засечка на дузе). Пункту П₅₁ і П₆₀ злучаюць прамой лініяй. П₆₀П₇ = 0,5П₆₀П₅₁ = 0,5 х 15 см = 7,5 см (уверх); П₇П₈ = 1,3 см (направа па перпендыкуляру). Праз пункту П₅₁, П₈, П₆₀ і Г₇₉ афармляюць верхнюю частку проймы палічкі. Пабудова бакавога зрэзу палічкі: Г₃Г₂₂ = СгІІ + Пг - ГГ₂ = (48,4 + 8,6 - 20,5) см = 36,5 см (налева), або Г₃Г₂₂ = Г₃Г - ГГ₂ = (57 - 20,5) см = 36,5 см; Т₃Т₅ = Г₃Г₂₂ - 0,2 Св = (36,5 - 1,8) см = 34,7 см (налева); Г₅₂Т₅₀ = Г₅₁Т₂ = 20,8 см (ўніз); Б₃Б₄ = Г₃Г₂₂ + 0,5(Сб + Пб) - (СгІІ + Пг - ГГ₁) = (36,5 + 0,3) см = 36,8 см (налева); Н₃Н₄ = Б₃Б₄ + 5,2 = (36,8 + 5,2) см = 42 см (налева). Праз пункту Г₅₂, Г₂₂, Т₅₀, Т₅, Б₄ і Н₄ праводзяць бакавой зрэз палічкі. Т₅₀Н₄ = Т₂Н₂. Пабудова лініі нізу палічкі: Н₃Н₅ = 0,75 Пд.т.п = 0,75 х 3,5 см = 2,6 см (ўніз). Пункту Н₄Н₅ злучаюць прамой і афармляюць ніз палічкі плыўнай выпуклай лініяй. Перамяшчэнне плечавых зрэзаў: П₅₁П₅₀ = 0,7 см (уніз па лініі проймы). Кропку П₅₀ злучаюць плыўнай выпуклай лініяй з кропкай А₄. П₂П₂₀ = П₅₁П₅₀ = 0,7 см (уверх на працягу лініі проймы на чарцяжы спінкі). Пункту П₂₀ і В₂ злучаюць прамой лініяй. Для пабудовы пярэдняй вытачки ад вяршыні верхняй вытачки - кропкі Г₇₀ - ўніз праводзяць прамую, якую не даводзяць да лініі сцёгнаў на 2 - 4 см, кропку перасячэння яе з лініяй таліі абазначаюць літарай Т₇. Раствор вытачки разлічваюць зыходзячы з сумы ўсіх раствораў вытачек і адкладаюць ад пункту Т₇ налева і направа пароўну. Рп.у = 0,22 Св = 0,22 х 9 гл = 2 см; Г₇₀Т₆₀ = 4 см (ўніз - вяршыня пярэдняй вытачки). Пабудова бакавой вытачки: Г₄Г₄₀ = 0,25Г₄Г₂₂ = 0,25 х 14,8 см = 3,7 см (налева); Т₄Т₈ = Г₄Г₄₀ - 0,5 = (3,7 - 0,5) см = 3,2 см (налева). Праз пункту Г₄₀ і Т₈ праводзяць сярэднюю лінію вытачки да ўзроўню ніжняга канца пярэдняй вытачки. Раствор вытачки разлічваюць зыходзячы з сумы ўсіх раствораў вытачек і адкладаюць ад сярэдняй лініі (кропкі Т₈) налева і направа пароўну. Рб.у = 0,22 Св = 0,22 х 9 гл = 2 см. Ад лініі полузаноса ў адпаведнасці з эскізам адкладаюць 8 см і праводзяць вертыкальную лінію краю борта да ўзроўню лініі грудзей. Верхнюю пятлю размяшчаюць прыкладна на 2 - 3 см ніжэй лініі грудзей, ніжнюю - на 1 - 2 см ніжэй лініі сцёгнаў, а астатнія - на аднолькавай адлегласці паміж верхняй і ніжняй. Па гарызанталі пярэдні край завес размяшчаюць на 2,5 см ад краю борта, даўжыню завесы вызначаюць па дыяметры гузікі. Па краі борта на 1 см вышэй за ўзровень верхняй завесы ставяць кропку Л₄. На працягу лініі плечавага зрэзу ад пункту А₄ направа адкладаюць вышыню стойкі і ставяць кропку В₄. А₄В₄ = Вст - 0,1 Шотл = (3 - 0,9) см = 2,1 гл. У гэтым эскізе каўнер шалем мае фігурную лінію адлёту, становішча якой некалькі завышана, таму лінію падставы гарлавіны падняць прыкладна на 2 - 2,5 гл і зноў вычэрчваюць фактычную лінію гарлавіны плыўнай лініяй, як паказана на чарцяжы. З пункту Л₄ праз кропку В₄ уверх праводзяць лінію перагіну лацканы, кропку перасячэння яе з новай лініяй гарлавіны абазначаюць літарай В₀. Каўнер зарисовывают на палічцы ў адпаведнасці з эскізам, а затым развертывают і будуюць адным з геаметрычных метадаў, апісаных вышэй у раздзеле «Пабудова чарцяжа асновы демисезонного паліто прамога сілуэту». В₄В₅ = lр + 1 - (9,5 + 1) гл = 10,5 см (уверх); В₅В₆ = 1,2 Шотл = 1,2 х 9 гл = 10,8 см (ўніз па дузе). Праз кропку В₆ праводзяць датычна да лініі гарлавіны палічкі; кропку дотыку абазначаюць літарай В₇. В₇В₈ = 0,5В₆В₇ = 0,5 х 15 см = 7,5 см (уверх па лініі В₇В₆). З пункту В₈ да лініі В₇В₆ восставляют перпендыкуляр, на якім адкладаюць адрэзак, роўны 0,15 - 0,2 Шотл для шалевых і суцэльнаскроеная каўняроў. В₈В₉ = 0,17 Шотл = 0,17 х 9 гл = 1,5 см (па перпендыкуляру). Праз пункту В₆, В₉, В₇, В₀ і да канца адлёту спераду вычэрчваюць канструктыўную лінію каўняра. З пункту В₆ да лініі В₆В₉ восставляют перпендыкуляр - сярэдняя лінія каўняра, на якой адкладаюць вышыню стойкі і шырыню адлёту. В₆В₆₀ = 3 см (уверх - вышыня стойкі). Лінію перагіну стойкі праводзяць праз кропкі В₆₀, В₄₀ і В₀. В₆₀В₁₀ = 9 см (уверх - шырыня адлёту). Вычэрчваюць лінію адлёту каўняра, злучаючы кропку В₁₀ з фігурнымі лініямі рэшт каўняра і лацканы згодна з эскізе. | |
| Праглядаў: 291 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |