| Галоўная » Усё пра шыццё » Канструяванне жаночых паліто |
Канструяванне паліто з втачными рукавамі
ПАБУДОВА ЧАРЦЯЖА АСНОВЫ ДЕМИСЕЗОННОГО ПАЛІТО ПОЛУПРИЛЕГАЮЩЕГО СІЛУЭТУ  ЗЫХОДНЫЯ ДАДЗЕНЫЯ 1. Эскіз паліто (мал. 3). 2. Тканіна драпей. 3. Асноўныя вымярэння фігуры. 4. Асноўныя прыпускі. 5. Разлік асноўных участкаў па лініі грудзей (табл. 10). 6. Разлік шырыні рукавы.   ЧАРЦЁЖ СПІНКІ  У левым верхнім куце аркуша паперы будуюць прамы кут з вяршыняй у кропцы А₀ (мал. 4). Становішча лініі лапатак: А₀Л = 0,44 Дт.сІ = 0,44 х 41,9 см = 18,5 см (ўніз). Становішча лініі таліі: А₀Т = Дт.сІ + Пд.т.з = (41,9 + 1) гл = 42,9 см (ўніз). Становішча лініі сцёгнаў: ТБ = 0,5 Дт.з - 0,5 = (0,5 х 39,1 - 0,5) см = 19 см (ўніз). Становішча лініі грудзей і глыбіні проймы: ТГ = Дб - Пс.пр = (19,9 - 2,5) гл = 17,4 см (уверх). З кропак Л, Г, Т і Б направа праводзяць гарызанталі. Пабудова лініі гарлавіны спінкі: А₀А₂ = 0,33 Сш + Пш.г.з = 0,33 х 18 + 1,5 гл = 7,5 см (направа); А₂А₁₀ = 0,4А₀А₂ = 0,4 х 7,5 гл = 3 см (ўніз). Праз кропку А₁₀ налева праводзяць гарызанталь, кропку перасячэння яе з лініяй А₀Т абазначаюць літарай А. А₁₀А₁₁ = 0,65А₂А₁₀ = 0,65 х 3 гл = 2 см (па раўнасечнай). Праз пункту А₂, А₁₁ і А праводзяць лінію гарлавіны спінкі. Адвядзенне сярэдняй лініі спінкі: ТТ₁ = 0,25 Пк = 0,25 х 6,2 см = 1,5 см (направа). З кропкі А праз кропку Т₁ ўніз праводзяць прамую, кропкі перасячэння яе з гарызанталь абазначаюць адпаведна Л₁, Г₁ і Б₁. Даўжыня вырабы: АН₁ = Ды + Пд.і = (105 + 1,5) см = 106,5 см (ўніз). Праз кропку Н₁ налева і направа праводзяць лінію, перпендыкулярную фактычнай сярэдняй лініі спінкі Т₁Н₁, кропку перасячэння яе з лініяй А₀Т абазначаюць літарай Н. З пункту Т₁ да фактычнай сярэдняй лініі спінкі направа восставляют перпендыкуляр. Праз кропку Л₁ паралельна лініі А₀Т ўніз праводзяць вертыкаль, кропку перасячэння яе з лініяй грудзей абазначаюць літарай Г₀. Шырыню спінкі вызначаюць па разліковай табліцы і адкладаюць ад пункту Г₀ направа для вырабаў, у якіх фактычную сярэднюю лінію спінкі адводзяць ад кропкі Л, або, грэбуючы адрэзкам 0,2 см, шырыню спінкі адкладаюць па лініі грудзей ад пункту Г₁, пры гэтым вертыкаль Л₁Г₀ не праводзяць. Г₁(Г₀)Г₁₁ = 19,2 см (направа). З пункту Г₁₁ восставляют перпендыкуляр. Нахіл плечавага зрэзу спінкі: А₂П₂ = Шп + (2,7 ... 3) + (0,5 ... 0,7) = 16 ... 16,5 см (направа дуга); ТТ₁₁ = 2,5 см (направа); Т₁₁П₂ = Вп.да.з + Цв.п.да.з = (42,3 + 1) гл = 43,3 см (засечка на першай дузе). Пункту А₂ і П₂ злучаюць прамой лініяй. Праз кропку П₂ налева праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з вертыкаллю, праведзенай праз кропку Г₁₁ абазначаюць літарай П₁. Пабудова лініі проймы спінкі: Г₁₁Г₅ = 0,5 Шпр = 0,5 х 14,2 см = 7,1 см (направа); Г₁₁П₃ = 0,25 Шпр = 0,25 х 14,2 см = 3,5 см (па раўнасечнай). Лінію проймы спінкі праводзяць праз кропкі П₂, П₃ і Г₅. Пабудова плечавы вытачки: А₂В = 0,3 Шп = 0,3 х 13 см = 4 см (направа); Л₁Л₂ = 0,5 Шс = 0,5 х 17,8 см = 8,9 см (направа). Праз пункту Л₂ і Ў ўверх праводзяць прамую лінію. ВВ₁ = 0,25В₁В₂ = 0,25 х 2,8 см = 0,7 см (уверх). З пункту Л₂ як з цэнтра праз кропку В₁ направа праводзяць дугу. В₁В₂ = 2,8 см (направа па хордзе). Пункту В₂, Л₂ і В₂, П₂ злучаюць прамымі лініямі. В₁В₃ = 3,2 х 2,8 = 9 см (ўніз). Правы бок вытачки афармляюць плыўнай выпуклай лініяй праз кропкі В₂ і В₃. Становішча бакавога зрэзу спінкі ў тыпавых канструкцыях вызначае і становішча бакавога шва ў гатовых вырабах. Пры гэтым становішча бакавога шва заўсёды абумоўлена наяўнасцю і становішчам іншых швоў і вытачек. Становішча бакавога зрэзу ў вырабах і прылеглых полуприлегающих сілуэтаў вызначаюць адрэзкам, роўным 0,07 - 0,15 шырыні проймы вырабы, які адкладаюць ад пункту Г₁₁ практычна гэты адрэзак роўны 1 - 3 гл. Калі спінку праектуюць без вытачки на лініі таліі або без рэльефнага шва ў прыталеных вырабах, то становішча бакавога шва максімальна набліжаюць да лініі Г₁₁П₁ якая вызначае шырыню спінкі. Г₁₁Г₂ = 0,15 Шпр = 0,15 х 14,5 гл = 2,2 см (направа). Суму раствораў вытачек на лініі таліі вызначаюць зыходзячы з розніцы сум: полуобхвата грудзей другога СгІІ з прыпускам на свабоднае облегание па лініі грудзей Пг мінус полуобхват таліі Ст з прыпускам на свабоднае облегание па лініі таліі Пт. Св = (СгІІ + Пг) - (Ст + Пт) = (48,4 + 6) - (36,5 + 7,9) = 10 гл. Суму раствораў вытачек (Св = 10 см) размяркоўваюць паміж усімі злучальнымі і рэльефнымі швамі і вытачками па лініі таліі ў кожным асобным выпадку па-рознаму ў залежнасці ад праектаванага сілуэту вырабы і асаблівасцяў целаскладу чалавека. Пры размеркаванні Сьв у адкрытыя зрэзы даюць вялікую велічыню раствора, чым у вытачки, зыходзячы з таго, што ў адкрытых зрэзах заключана вялікая магчымасць стварыць тую ці іншую силуэтную форму вырабы канструктыўным метадам (пэўнай канфігурацыяй і характарам ліній) або вільготна-цеплавой апрацоўкай. У нашым прыкладзе згодна з эскізе паліто суму раствораў вытачек размяркоўваюць паміж вытачкой на лініі таліі спінкі, бакавымі зрэзамі спінкі і палічкі, бакавой і пярэдняй вытачками ў наступным суадносінах:
Праз пункту Т₂ і Г₂ уверх праводзяць прамую, кропку перасячэння яе з лініяй проймы абазначаюць літарай Г₅₁. Шырыню спінкі па лініі сцёгнаў адкладаюць ад пункту Б₁, зыходзячы з шырыні яе па лініі грудзей плюс палова розніцы паміж шырынёй вырабы па лініі сцёгнаў і лініяй грудзей: Б₁Б₂ = Г₁Г₂ + 0,5(Сб + Пб) - (СгІІ + Пг) = 21,2 + 0,5(50 + 4,8) - (48,4 + 6) = 21,4 см (направа). Пункту Т₂ і Б₂ злучаюць прамой лініяй. Шырыню спінкі па лініі нізу, см, вызначаюць зыходзячы з шырыні яе па лініі сцёгнаў плюс прыпуск, велічыня якога залежыць ад сілуэту (формы) вырабы ў ніжняй часткі, напрыклад:
У дадзеным прыкладзе згодна з эскізе спінка ўнізе мае сярэднюю пашырэнне: Н₁Н₂ = Б₁Б₂ + 5 = (21,4 + 5)см ≈ 26,5 см (направа). Пункту Н₂ і Б₂ злучаюць прамой лініяй. Бакавы зрэз спінкі афармляюць па кропках Г₅₁, Т₂, Б₂ і Н₂ лініямі, якія адлюстроўваюць сілуэт вырабы і асаблівасці целаскладу. Бакавы зрэз спінкі ад лініі таліі ураўноўваюць з адпаведным адрэзкам фактычнай сярэдняй лініі спінкі: Т₂Н₂ = Т₁Н₁ (ўніз). Становішча і характар ліній талиевой вытачки на спінцы вызначаюць зыходзячы з напрамкі ў мадэляванні і асаблівасцяў целаскладу жанчыны, а ў некаторых мадэлях ўвязваюць з становішчам і кірункам вяршыні плечавы вытачки: Т₁Т₇ = 0,5Т₁Т₂ = 0,5 х 19,2 см = 9,6 см (направа). Кірунак і характар вытачек, паказаных на эскізе (гл. мал. 3), называюць прамым, таму сярэднюю лінію вытачки праводзяць праз кропку Т₇ паралельна фактычнай сярэдняй лініі спінкі (АТ₁Н₁), пры гэтым не даводзяць яе ўверх да лініі грудзей на 2 - 4 см і ўніз да лініі сцёгнаў на 2 - 4 гл. Раствор вытачки Рв.з = 2 см адкладаюць ад пункту Т₇ налева і направа пароўну; боку вытачки афармляюць плыўнымі лініямі. ЧАРЦЁЖ ПАЛІЧКІ  Праводзяць вертыкальную лінію (лінію полузаноса), кропкі перасячэння яе з лініямі грудзей, таліі, сцёгнаў і нізу абазначаюць адпаведна літарамі Г₃, Т₃, Б₃ і Н₃ (мал. 5). Т₃Т₃₀ = 0,25 Пд.т.п = 0,25 х 2 = 0,5 см (ўніз). Праз кропку Т₃₀ налева праводзяць гарызанталь. Узровень вяршыні гарлавіны палічкі: Т₃₀А₃ = Дт.пІ + Пд.т.п = 42,5 + 2 = 44,5 см (уверх). Пабудова гарлавіны палічкі: А₃А₄ = А₀А₂ = 7,5 см (налева); А₃А₅ = 1,1А₃А₄ = 1,1 х 7,5 см = 8,25 см (ўніз); А₄А₃₂ = А₃А₅ = 8,25 см (направа). З пункту А₃₂ як з цэнтра праз кропкі А₄ і А₅ праводзяць лінію гарлавіны палічкі. Кірунак вяршыні верхняй вытачки: Г₃Г₆ = Цг + 0,6 = (9,9 + 0,6) см = 10,5 см (налева). Праз кропку Г₆ праводзяць вертыкаль, кропку перасячэння яе з горизонталью, праведзенай праз кропку Т₃₀, пазначаюць літарай Т₆. А₄Г₇ = ВгІ + 0,5 Пд.т.п = (26,5 + 0,5 х 2) см = 27,5 см (ўніз - засечка на вертыкалі Г₆). Нахіл і даўжыню плечавага зрэзу вызначаюць перасячэннем двух дуг (А₄П₅₁ і Г₇П₅₁). У месцы перасячэння іх ставяць кропку П₅₁. А₄П₅₁ = Шп = 13 см (налева - першая дуга); Г₇П₅₁ = Вп.да.п + (0,5 ... 0,75)Пд.т.п = 23 + (1 ... 1,5) см = 24 см (уверх - засечка на першай дузе). Пункту А₄ і П₅₁ злучаюць прамой лініяй. А₄П₅₂ = (0,25 ... 0,35)Шп = 0,3 х 13 см = 4 см (налева па лініі А₄П₅₁). Пункту П₅₂ і Г₇ злучаюць прамой лініяй. Г₇Г₇₁ = Пр.у + 0,25 Пд.т.п = (10 + 0,25 х 2) см = 10,5 см (уверх); Г₇₁Г₇₂ = СгІІ - СгІ = (48,4 - 44,2) см = 4,2 см (налева па хордзе). Боку верхняй вытачки ўраўноўваюць: Г₇П₅₃ = Г₇П₅₂ (уверх). Афармленне верхняй вытачки: П₅₂Г₇₃ = 0,33П₅₂Г₇ = 0,33 х 26 см = 8,7 см (ўніз); Г₇₃Г₇₄ = (0,5 ... 0,7 ... 1) см (направа па перпендыкуляру); Г₇Г₇₅ = 0,5Г₇П₅₃ = 0,5 х 26 см = 13 см (уверх па лініі Г₇П₅₃); Г₇Г₇₀ = (1 ... 1,5 ... 2) см (уверх па лініі Г₇П₅₂). Верхнюю вытачку афармляюць праз кропкі П₅₂, Г₇₄, Г₇₀, Г₇ і П₅₃, Г₇₅, Г₇₁, Г₇ лініямі, як паказана на чарцяжы. Кропку перасячэння плечавага зрэзу з вяршыняй проймы палічкі вызначаюць перасячэннем двух дуг (П₅₃П₅ і Г₇П₅₁) і ставяць кропку П₅. П₅₃П₅ = П₅₁П₅₂ = 9 См (Ўніз першая дуга); Г₇П₅ = Г₇П₅₁ = 24 см (уверх - засечка на першай дузе). Пункту П₅₃ і П₅ злучаюць прамой лініяй. Шырыня палічкі па лініі грудзей: Г₃Г₂₂ = Г₁Г₃ - Г₁Г₂ = (54,4 - 21,2) см = 33,2 см (налева), або Г₃Г₂₂ =СгІІ + Пг - Г₁Г₂ = (54,4 - 21,2) см = 33,2 гл. З пункту Г₂₂ восставляют перпендыкуляр. Г₂₂Г₅₂ = Г₂Г₅₁ = 2,7 см (уверх па перпендыкуляру). Калі бакавую вытачку ў пройме будуюць разрезной, то да шырыні проймы палічкі, адрэзку Г₄Г₂₂ або адрэзку Г₃Г₂₂ дадаюць 1,5 - 2 см на злучальныя швы, а калі вытачка неразрезная, то дадаюць 0,5 - 0,7 см на шво стачивания для захавання разліковай шырыні проймы і вырабы па лініі грудзей. Гэты прыпуск ў далейшых разліках не ўлічваюць. Шырыня палічкі па лініі таліі: Т₃Т₅ = Г₃Г₂₂ - Гб.п = (33,2 - 2) см = 31,2 (налева). Пункту Т₅ і Г₅₂ злучаюць прамой лініяй. Г₅₂Т₅₀ = Г₅₁Т₂ = 18,8 см (уніз па лініі Г₅₂Т₅). Пункту Т₅₀ і Т₆ злучаюць прамой лініяй. Шырыню палічкі па лініі сцёгнаў вызначаюць па шырыні яе па лініі грудзей плюс прыпуск, роўны палове розніцы паміж шырынёй вырабы па лініях сцёгнаў і грудзі: Б₃Б₄ = Г₃Г₂₂ + 0,5(Сб + Пб) - (СгІІ + Пг) = 33,2 + 0,5 х (50 + 4,8) - (48,4 + 6) см = 33,4 см (налева), або Б₃Б₄ = Сб + Пб - Б₁Б₂ = (50 + 4,8 - 21,4) см = 33,4 см. Пункту Т₅₀ і Б₄ злучаюць прамой лініяй. Шырыню палічкі па лініі нізу вызначаюць па шырыні яе па лініі сцёгнаў плюс прыпуск, велічыня якога залежыць ад сілуэту (формы) вырабы ў ніжняй часткі. Прыклады пашырэння унізе палічкі, см:
Пункту Н₄ і Б₄ злучаюць прамой лініяй. Бакавы зрэз палічкі афармляюць праз кропкі Г₅₂, Г₂₂, Т₅₀, Б₄ і Н₄ лініямі, якія адлюстроўваюць сілуэт вырабы і асаблівасці целаскладу. Бакавы зрэз палічкі ураўноўваюць з бакавым зрэзам спінкі: Т₅₀Н₄ = Т₂Н₂ (ўніз). Пабудова лініі нізу палічкі: Т₃₀Н₅ = Т₁Н₁ + 0,5 Пд.т.п = (67 + 0,5 х 2) см = 68 см (ўніз), або Н₃Н₅ = (0,5 ... 0,75)Пд.т.п = 0,75 х 2 см = 1,5 см (ўніз). Пункту Н₄ і Н₅ злучаюць прамой і афармляюць ніз палічкі плыўнай выпуклай лініяй. Шырыню грудзей і пярэдні кут проймы вызначае адрэзак Г₃Г₄, даўжыню якога бяруць з разліковай табліцы. Г₃Г₄ = 21 см (налева). Праз кропку Г₄ уверх і ўніз праводзяць вертыкаль, кропку перасячэння яе з лініяй Т₆Т₅₀ абазначаюць літарай Т₄. Становішча кантрольнай кропкі П₆: Г₄П₆ = 0,35 Шпр = 0,35 х 14,2 см = 5 см (уверх). Пункту П₅ і П₆ злучаюць прамой лініяй. П₆П₇ = 0,5П₆П₅ = 0,5 х 13,6 см = 6,8 см (уверх па лініі П₆П₅); П₇П₈ = 1,3 см (направа па перпендыкуляру); Г₄П₉ = 0,15 Шпр = 0,15 х 14,2 см = 2,2 см (налева па раўнасечнай); Г₄Г₅ = 0,5 Шпр = 0,5 х 14,2 см = 7,1 см (налева). Праз пункту П₅, П₈, П₆, П₉, Г₅ і Г₅₂ праводзяць лінію проймы палічкі. Перамяшчэнне плечавых зрэзаў: П₅П₅₀ = 0,8 см (уніз па лініі проимы палічкі). Кропку П₅₀ злучаюць з сярэдзінай адрэзка П₅П₅₃ плыўнай выпуклай лініяй. П₂П₂₀ = П₅П₅₀ = 0,8 см (уверх на працягу лініі проймы спінкі). Пункту П₂₀ і В₂ злучаюць прамой лініяй. Пабудова бакавога накладнога кішэні: Т₄К = 0,15 Дт.пІ = 0,15 х 42,5 гл = 6,4 см (ўніз); праз кропку Да налева і направа праводзяць гарызанталь. Згодна з эскізе пярэдні край кішэні увязаны з пярэдняй вытачкой, якую ў дадзеным прыкладзе размяшчаюць на ўзроўні верхняй вытачки, таму вертыкаль, праведзеную праз кропку Г₆, працягваюць ўніз, кропку перасячэння яе з горизонталью Да абазначаюць літарай К₂. Даўжыня прарэзы кішэні залежыць ад мадэлі, эскіза. К₂К₁ = 17 - 18 см (налева). Скос верхняга краю кішэні: К₂К₃ = 0,8 - 1 см (ўніз). Праз пункту К₃ і К₁ праводзяць фактычную лінію прарэзы кішэні. Даўжыня кішэні ў сярэдняй яго часткі згодна з эскізе роўная 21 - 22 см, шырыня клапана ў сярэдняй частцы - 8 - 10 гл Накладной кішэню і клапан вычэрчваюць, як паказана на эскізе і чарцяжы. Як ужо адзначалася, пярэдняя вытачка ўвязана з становішчам пярэдняга кута кішэні, таму за яе сярэднюю лінію прымаюць прамую Г₆Т₆К₃. Верхні канец вытачки не даходзіць да вяршыні верхняй вытачки на 4 - 5 гл Г₇Г₆₁ = 4 см (ўніз). Велічыню раствора пярэдняй вытачки бяруць з папярэдняга разліку (Рп.у = 20% Св = 0,2 х 10 см = 2 см); яе адкладаюць ад пункту Т₆ налева і направа пароўну. Вытачку афармляюць лініямі, якія адлюстроўваюць сілуэт вырабы і асаблівасці целаскладу. Бакавую вытачку размяшчаюць на лініі Г₄Т₄ або ў пройме, зыходзячы з становішча бакавога зрэзу, наяўнасці і становішча пярэдняй вытачки, а таксама сілуэтнае рашэння вырабы. Пры гэтым, калі выраб праектуюць без гарызантальных прарэзных або з бакавымі накладнымі кішэнямі, то ніжнія канцы пярэдняй і бакавой вытачек могуць быць падоўжаныя згодна з мадэлі або эскізе і могуць не даходзіць да лініі сцёгнаў на 2 - 4 гл. Калі бакавую вытачку размяшчаюць на лініі Г₄Т₄, то верхні яе канец размяшчаюць на ўзроўні верхняга канца пярэдняй вытачки. Велічыню раствора бакавой вытачки бяруць з папярэдніх разлікаў (Рб.у = 20% Св = 0,2 х 10 см = 2 см); яе адкладаюць ад пункту Т₄ налева і направа пароўну. Вытачку афармляюць лініямі, якія адлюстроўваюць сілуэт вырабы і асаблівасці целаскладу. Пабудова бартоў, лацкане, каўнер і завес выконваюць гэтак жа, як і для паліто прамога сілуэту. | |
| Праглядаў: 522 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |