Lorem ipsum
Class aptent taciti sociosqu ad litora
Галоўная » Усё пра шыццё » Азбука шыцця

Прамая спадніца
Асновай любой спадніцы служыць канструкцыя прамой спадніцы адпрацаваная на пэўную фігуру. Неабходныя вымярэння фігуры: акружнасць таліі, акружнасць сцёгнаў і даўжыня спадніцы. Чарцяжы дэталяў спадніц дадзены з улікам прыпускам на швы.
  Падганянне спадніцы на фігуру. Падоўжныя вымярэння для ўсіх памераў могуць быць без зменаў. У прыватнасці, даўжыня спадніцы усталёўваецца па жаданні, а размяшчэнне вытачек можа быць вызначана на прымерцы. Папярочныя вымярэння на чарцяжах дадзены: чорным колерам для памеру 158 - 92 - 100; дзе 158 - рост, 92 - акружнасць грудзей, 100 - акружнасць сцёгнаў; зялёным колерам - для памеру 158 - 96 - 104. Па паказанай заканамернасці можна атрымаць і любы іншы памер, а менавіта: пры пабудове наступных памераў варта дадаваць па 1,0 см ўнізе і ўверсе, на ўчастках па 0, 5 см. Выдатак тканіны на прамую спадніцу залежыць толькі ад даўжыні спадніцы (гатовы выгляд + 7-8 см на апрацоўку).Прамыя спадніцы ў асноўным вырабляюць з шарсцяных або шчыльных баваўняных тканін.
Можна скарыстацца табл. 4.

1. Прамая спадніца (мал. 167). Складаецца з задняга (мал. 167 а) і пярэдняга (мал. 167 б) полак.
Для пабудовы чарцяжа варта сагнуць напалову паперу (тут пройдзе адзначаны на чарцяжы згін дэталі), затым прыступіць да пабудовы дэталяў. Калі фігура нестандартная з больш тонкай таліяй (мал. 168 а), варта ўнесці змены ў дэталі спадніцы, а менавіта: павялічыць вытачки на пярэднім і заднім палотнішча і зняць лішкі уверсе па баку (мал. 168 г, чорны пункцір). Для фігур з таліяй большай, чым стандартная (мал. 168 б), памяншаюць вытачки на пярэднім і заднім палотнішча, бакавы шво уверсе некалькі выраўноўваюць (мал. 168 г, зялёны пункцір).

Пояс выкраивается па долевай ніткі, даўжыня яго роўная акружнасці таліі +6,0 см на апрацоўку. Шырыня пояса ў кроі 6,0 - 8,0 см, адпаведна ў гатовым выглядзе складзе 2,0 - 3,0 см. Для шырокага паясы абавязкова выкраивается пракладка, роўная па даўжыні пояса, па шырыні - яго палове.
Бакавыя швы складаюць 1,5 см, шво притачивания паясы - 1,0 см, шырыня подгиба нізу - 4,0 см. Гэтыя велічыні ўжо закладзены ў чарцяжах. Вытачки копировальными шыўкамі пераносяць на абедзве боку полак, затым сметывают вытачки і бакавыя швы. З левага боку бакавой шво сметывают не да канца, уверсе пакідаюць частка шва пад апрацоўку тасьмой маланка - зашпілька ў шве. Спадніцу прымяраюць ў сметанном выглядзе. У працэсе прымеркі нярэдка выяўляюцца дэфекты, напрыклад зборкі па бакавым швах, якія могуць ўтварыцца з-за таго, што выраб сметывали на вазе.Сметывание варта выконваць на стале, папярэдне праверыўшы даўжыню швоў. Могуць выяўляцца і дэфекты, звязаныя з асаблівасцямі фігуры. Ніжэй прыводзімспосабы ліквідацыі дэфектаў у прамой спадніцы.

1. Спадніца спераду прылягае да ног (мал. 169).
Прычына: для дадзенай фігуры быў дадзены недастатковы прагін верхняга зрэзу пярэдняга, полкі.
Выпраўленне: верхні зрэз пярэдняга полкі робяць з прагінам пасярэдзіне. Велічыня прагіну залежыць ад фігуры (мал. 169 а).
2. Спадніца ззаду прылягае да ног (мал. 170).
Прычына: для дадзенай фігуры недастатковы прагін верхняга зрэзу задняга полкі.
Выпраўленне: верхні зрэз задняга полкі робяць з прагінам пасярэдзіне. Велічыня прагіну залежыць ад фігуры (мал. 170 а).
3. Папярочныя заломы ля пояса на заднім палотнішча спадніцы (мал. 171).
Прычына: а) недастатковы прагін верхняга зрэзу полкі спадніцы; б) павялічаны раствор задніх і бакавых вытачек.
Выпраўленне: а) паглыбляюць верхні зрэз задняга палотнішча спадніцы (мал. 171 а); б) памяншаюць раствор задніх і бакавых вытачек (мал. 171 6).

4. Спадніца шырокая ў клубах (мал. 172).
Выпраўленне: забіраюць лішкі тканіны па бакавым швах (мал. 172 а).
5. Слабіну на ўчастку сцёгнаў па баку (мал. 173).
Прычына: павялічаны раствор бакавой вытачки.
Выпраўленне: памяншаюць раствор бакавой вытачки, адпаведна на такую ж велічыню павялічваюць раствор задніх і пярэдніх вытачек (мал. 173, а).

Пасля таго, як ўнесены змены ў лекала спадніцы, бакавыя зрэзы і ніз замацоўваюць зігзагападобнай радком па краі, што засцерагае іх ад абсыпання. Першымі сшываюць вытачки і заутюживают іх да сярэдзіны (мал. 174 а). Бакавыя швы застрачивают швом шырынёй 1,5 см, пакідаючы ў левым бакавым шве па даўжыні тасьмы маланка нестачанную частка, швы разутюживают, у тым ліку і нестачанную частку бакавога шва. Тасьму маланка падкладаюць пад бакавой шво пасярэдзіне (мал. 174 6) або са зрушэннем (мал. 174). У першым выпадку маланку замацоўваюць радкамі зверху на адлегласці 0,5 см з абодвух бакоў;у другім выпадку - з аднаго боку радком 0,8 - 1,0 см, з іншага боку 0,1 - 0,2 см ад заутюженного краю шва.

Пояс можна апрацаваць двума спосабамі: з двума зачыненымі зрэзамі або з адным адкрытым зрэзам, апрацаваным зігзагам. Да пояса приметывают пракладку, затым разам з пракладкай яго приметывают да верху спадніцы, укладваюць тварам да яе выварат.
З боку задняга палотнішча пояс пераходзіць за зашпільку маланка на 0,7 - 1,0 см. З боку пярэдняга полкі для апрацоўкі хлястика пояс перепускается на 4,0 - 5,0 см (мал. 174 г). Пояс складаюць уздоўж напалову, канцы апрацоўваюць (мал. 174. д). Адразаюць лішкі, канцы выварочваюць на твар, другую бок пояса падгінаюць на 0,8 - 1,0 см, приметывают з асобы і замацоўваюць радком на адлегласці 0,1 см ад папярэдняга шва, обметывают пятлю (мал. 174 е). Другім спосабам пояс папярэдне апрацоўваюць обметав яго разам з пракладкай зігзагападобнай радком.Пояс приметывают да верху спадніцы, укладваючы твар з тварам, пакідаючы па канцах прыпускі на апрацоўку рэшт і хлястика, замацоўваюць радком (мал. 175 а). Затым складаюць уздоўж напалову, апрацоўваюць канцы (мал. 175 6), адразаюць лішкі і выварочваюць на твар. Выпраўляюць па пракладцы, выметывают і замацоўваюць з твару аздобнай радком, адначасова захопліваючы свабодны другі край пояса. Робяць пятлю (мал. 175).
Ніз падгінаюць на 4,0 см, ашалёўваюць патаемнымі шыўкамі, здымаюць намётку, бамбяць і па пятлі прышываюць на поясе гузік. Для зручнасці пры притачивании паясы можна ўкласці па бакавым швах складзеную ўдвая тасьму, якая выконвае ролю вешалак. Даўжыня кожнай па 15 гл.

2. Прамая спадніца з ваўнянай тканіны са шліцай або складкай (мал. 176). Складаецца з аднаго пярэдняга і двух задніх полак. Пабудова пярэдняга полкі выконваецца па мал. 167 б, задняга - па мал. 167 а з прыбаўкай па сярэднім шве на зморшчыну або шлицу. Для шпліц сярэдні шво застрачивается не да канца (мал. 176 а), для зморшчыны - да канца (мал. 176 б), і ў далейшым апрацоўка такая ж, як прамой спадніцы.
Так як у спадніцы шпліц расхінаецца, ўнутраныя зрэзы павінны быць апрацаваны, замацаваны зігзагам або акантаваны, калі спадніца з тоўстай тканіны. У несыпучей тканіны зрэзы могуць быць подогнуты на 0,3 - 0,5 см і замацаваны радком або зігзагам (мал. 177 а). Калі абза на тканіны без яркіх палос, зручней за ўсё размяшчаць пры кроі сярэдзіну задняга полкі па абзе, у гэтым выпадку зрэз не патрабуе апрацоўкі. Шво стачивается, астатняя частка шпліц заметывается і приутюживается, прыпуск на шлицу загладжваецца на бок правай паловы задняга полкі.У астатнім апрацоўка аналагічная апрацоўцы прамой спадніцы. Пры подшиве нізу патаемнымі шыўкамі замацоўваецца верхняя і ніжняя частка шпліц (мал. 177 б).

Прыводзім спосабы ліквідацыі дэфектаў у прамых спадніцах са складкамі ззаду.
1. Зморшчына або шпліц унізе разыходзіцца (мал. 178).
Прычыны: а) не ўлічаная асаблівасць перегибистой фігуры (пры прамой спіне вялікі прагін ў профіль па лініі таліі) - быў дадзены недастатковы прагін верхняга зрэзу спадніцы; б) верхні зрэз прыпуску на зморшчыну не адпавядае па форме верхнім зрэзе спадніцы - дан недастатковы прагін, у) выраб заужено.
Выпраўленне: а) павялічыць прагін верхняга зрэзу спадніцы (мал. 178, а); б) верхні зрэз прыпуску зморшчыны прывесці ў адпаведнасць з верхнім зрэзам спадніцы (мал. 178 б). Пры раскроі задняе палотнішча можна скласці па лініі, вызначанай на чарцяжы пункцірам, і выразаць па верхнім зрэзе разам; в) выраб пашыраюць па клубах, выпускаюць запас тканіны па бакавым швах або памяншаюць прыпуск на шлицу або зморшчыну (мал. 178).

3. Спадніца з ваўнянай або шчыльнай баваўнянай тканіны з разрэзамі ў бакавых швах або ў сярэднім шве задняга полкі. Складаецца з пярэдняга (мал. 167 б) і двух задніх полак. Асноўную дэталь задняга полкі будуюць па мал. 167 а, для сярэдняга шва дадаюць прыпуск (мал. 179), шво стачивают не да канца, замацоўваюць, частка шва пакідаюць для разрэзу. Швы обметывают зігзагам, застрачивают вытачки, швы, у левы бакавы шво ўшываецца зашпільку маланку, падгінаюць і ашалёўваюць ніз, притачивают пояс. Прыпуск на шво па разрэзе ашалёўваюць патаемнымі шыўкамі (мал. 180 а), або, калі задумана аддзелачная радок, разрэз можна замацаваць радком (мал. 180 б).
  
4. Прамая спадніца з тонкай ваўнянай тканіны з обтачными валанамі ў сярэднім шве задняга полкі(мал. 181). Пярэдняе палотнішча застаецца без змены, а задняе палотнішча дабудоўваецца: па сярэдняй лініі дадаецца 1,5 см на шво і па нізе частка волана (мал. 182, а). Для абточванне волана паўтараецца яго форма (мал. 182 б, зялёная лінія). Асаблівасці апрацоўкі ніжняй часткі сярэдняга шва задняга полкі: спачатку абточваюць абедзве паловы волана (мал. 183, а), у кутах разразаюць, выварочваюць на твар, замацоўваюць аздобнай радком, застрачивают сярэдні шво, па нізе спачатку загінаюць прыпуск на сярэдні шво, затым ашалёўваюць ніз (мал. 183 б).Абодва волана выварочваюць на твар, выкладваюць і приутюживают, можна уверсе замацаваць радкамі (мал. 183).
5. Прамая спадніца з шчыльнай баваўнянай тканіны з стачным валанамі па нізе сярэдняга шва задняга полкі (мал. 184). Пярэдняе палотнішча без змены, як у прамой двухшовной спадніцы. Задняе палотнішча з зменамі: на шво пасярэдзіне 1,5 см, унізе валан, які можна зрабіць больш ці менш 1/4 круга, (мал. 184 а). Сшываюць сярэдні шво задняга полкі і верхні зрэз волана, у куце шво разразаюць. Ніз падгінаюць і ашалёўваюць па волану на 1,0 см, па аснове на 4,0 см (мал. 184 б). Валан выкладваюць і приутюживают з твару, пры жаданні можна зрабіць замацаванне радком.

6. Прамая спадніца з веернай зморшчынай ў сярэднім шве задняга полкі (мал. 185). Пярэдняе палотнішча без змены - цэлае з двума вытачками. Задняе палотнішча дабудоўваюць з улікам зморшчыны. У дадзеным выпадку прапанаваная зморшчына ў тры складання (мал. 185 а). У залежнасці ад глыбіні зморшчын робяць прыпуск да сярэдняй лініі задняга полкі (мал. 185 б). Сярэдні шво стачивают да лініі глыбіні зморшчыны. На мал. 185 у пункцірам адзначана сярэдзіна (унутраная частка складкі); прамой лініяй - рабро зморшчыны. З бакавых бакоў ўстаўкі пад зморшчыны дадзены прыпуск на шво 1,0 гл.гэтымі бакамі ўстаўку пристрачивают да припуску па сярэднім шве полкі, шво разу пажываюць, па верхнім зрэзе зморшчыны мацуюць да припуску на сярэдні шво - адну частку адгінаюць, зморшчыны выраўноўваюць і замацоўваюць (мал. 185 г). Радок замацавання зморшчын павінна трапіць у канец сярэдняга шва.

Катэгорыя: Азбука шыцця | Дададзена: (12.01.2018)
Праглядаў: 443 | Рэйтынг: 0.0/0
Усяго каментарыяў: 0
avatar