| Галоўная » Усё пра шыццё » Азбука шыцця |
Апрацоўка дэталяў спадніц
1. Апрацоўка верху шырокай спадніцы эластычнай тасьмой (мал. 204 а). У асноўным ужываецца ў летніх вырабах з баваўняных тканін. Для гэтага да даўжыні спадніцы робіцца двайны прыпуск (мал. 204 а), які залежыць ад колькасці шэрагаў гумкі і шырыні. Папярэдне наразаюць гумку даўжынёй, роўнай даўжыні абхопу таліі мінус 4,0 см. Канцы гумкі накладваюць на 1,0 см адзін на аднаго і замацоўваюць. Верх спадніцы заутюживают па лініі згіну, адкрыты,зрэз падгінаюць на 0,7 - 1,0 см і приутюживают. Лапку з лінейкай наладжваюць на шырыню радкі, пры прострачивании другі радкі ўкладваюць нарыхтаваную гумку і г. д. Перад іголкай гумка і тканіна павінны распраўляцца, а за іголкай тканіна варта збіраць на гумку. Тыя ж прыёмы прымяняюцца пры настрачивании наступных радкоў з укладвання эластычнай тасьмы.Пры адсутнасці навыкаў шыцця можна штабнаваць, пакінуўшы 1,5 - 2,0 см для наступнага вдевания гумкі. 2. Апрацоўка верху спадніцы на корсаже (мал. 205 а). Корсажную стужку папярэдне замочваюць і запраўляюць (адцягваючы знешнюю і сутюживая ўнутраную бок), інакш ніжні край стужкі не будзе адпавядаць аб'ёму спадніцы ў гэтай частцы, могуць ўтварыцца фалды па версе і спадніца пачне «паўзці» уверх. Запраўлены прасам гарсаж прымяраюць па таліі, даюць прыпуск па 1,0 см з рэшт на падгінаючы. Спадніца ўжо ўся пашытая, втачана маланка. Асабовы бок гарсаж накладваюць на твар спадніцы (мал. 205), притачивают швом шырынёй 1,0 гл.Калі гарсаж вельмі шчыльны, можна настрочить яго на верх спадніцы накладных швом, у гэтым выпадку на твар спадніцы накладваюць выварат гарсаж. Притачанный гарсаж адгінаюць на выварат, выпраўляюць кант з тканіны, приутюживают і замацоўваюць над швамі, вытачками і па выварат маланкі, прышываюць з выварату кручок і пятлю.  3. Апрацоўка паясы са шлевками (мал. 206 а). Шлевки незаменныя ў тых выпадках, калі хочуць падкрэсліць талію аздобным поясам. Размяшчаюць шлевки над вытачками і бакавымі швамі, што дазваляе зафіксаваць здымны пояс на адным месцы. Даўжыня шлевки роўная шырыні пояса на спадніцы плюс 2,0 см на апрацоўку і 0,5 см на свабоду, каб шлевки не сцягвалі асноўны пояс спадніцы. Шырыня шлевки разлічваецца наступным чынам: дзве шырыні гатовай шлевки плюс 1,4 см на швы. Шлевки застрачивают і выварочваюць на твар. Можна зрабіць па баках аддзелачныя радкі.Нарыхтаваныя шлевки замацоўваюць адной радком пры притачивании пояса да верху спадніцы. Затым падгінаюць другі зрэз паясы і замацоўваюць радком з твару. Шлевки можна замацаваць толькі па версе або адначасова з аздобнай радком па версе пояса (мал. 206 б). Калі пояс апрацаваны на корсажной стужкі, шлевки можна загадзя замацаваць на поясе і апрацоўваць яго разам са шлевками (мал. 206).  4. Апрацоўка фігурнага пояса (мал. 207 а; мал. 17 на каляровы вклейке). У гэтым выпадку пояс абавязкова обтачной па верхнім зрэзе. Ён можа быць любой формы, фігурны мыс разлічваецца строга па цэнтры, пояс і подпояс, павінен быць на пракладках (мал. 207 б). Па верхнім зрэзе пояс абточваць швом 0,7 см, у кутах подсекают і выварочваюць на твар, выметывают. Далейшая апрацоўка аналагічная апрацоўцы звычайнага паясы. Пасля притачивания паясы па яго версе і нізе можна пракласці аздобную радок. Фігурны мыс можа быць падкрэслены упрыгожваннем.  5. Апрацоўка кішэні ў шве (мал. 208 а). Найбольш просты кішэню, які выкарыстоўваецца ў спадніцах. Калі выраб выконваецца з лёгкай тканіны, то для дэталяў чатырох мешковин (мал. 208 б) можна ўзяць асноўную тканіна, калі спадніца з больш шчыльнай тканіны, то мешкавіны выконваюць з тонкай белай баваўнянай або падкладачных тканіны, а дадаткова патрэбныя дзве дэталі подзоров (мал. 208 б зялёны пункцір). На дзве мешкавіны настрачивают подзоры, злучаюць бакавыя швы, пакідаючы адтуліну для кішэні. Затым да припуску, на швы прышываюць мешкавіны, да задняга палотнішча мешкавіну з подзором, так як яна пойдзе пад ўваход у кішэню.Прыпуск на швы задняга полкі пасля пристрачивания мешкавіны рассякаюць (мал. 208). Мешкавіны злучаюць, стачивают швом шырынёй 1,0 см, обметывают зрэзы. Па ўваходу ў кішэню з асабовага боку робяць закрепки (мал. 208 г). 6. Апрацоўка кішэняў у спадніцах-клінка (мал. 209, а). Для пабудовы дэталяў кішэні вызначаюць лінію ўваходу ў кішэню на адным з клінаў, да верхняй частцы дабудоўваюць мешкавіну, асобна будуюць мешкавіну і ніжнюю частку кліну.  У спадніцы атрымліваецца такіх клінаў з кішэнямі два. На мал. 209 б паказаны дэталі: 1 - верхняя частка кліну з паловай мешкавіны; 2 - мешкавіны, на якой нітка асновы накіравана па ўваходу ў кішэню (або пад шво трэба падкласці абзу, засцерагае кішэню ад расцяжэння); 3 - ніжняя частка кліну. Да ніжняй часткі кліну прышываюць мешкавіну 2, выварочваюць на твар, замацоўваюць аздобнай радком, накладваюць на верхнюю частку кліну, адгінаюць і сшываюць па нізе. Па ўваходу робяць закрепки па баках, якія потым увойдуць у бакавой і пярэдні швы (мал 209). У спадніцах могуць прымяняцца і кішэні, якія выкарыстоўваюцца ў штанах. 
| |
| Праглядаў: 657 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |