| Галоўная » Усё пра шыццё » Асновы канструявання верхняй адзення |
Жаночыя плечавыя вырабы
| ПАПЯРЭДНІ РАЗЛІК КАНСТРУКЦЫІ Для пабудовы чарцяжа базавай асновы неабходныя наступныя вымярэння фігуры: Сш, Сг1, Сг2, Ст, Пт, Шг, Шс, Цг, Цл, Оп, Шп, Озап, Др1с, Дт.п, Дт.з, Уп.да, Вг, Д7к і канструктыўныя дадатку: Пг, Пт, Пб, Пд.і, Пд.т.з, Пс.пр, Шш.р, Пгор, Пв.р, Пв.ок, Ппр, Пд.р1с, Н. Вымярэння і дадатку ўсталёўваюць у адпаведнасці з дадзенымі табл. 4 - 9 у залежнасці ад росту, памеру, паўнаты, выгляду вырабы, крою і сілуэту мадэлі і асаблівасцяў абранай для дадзенага вырабы тканіны. Размеркаванне меркі Сг2 для тыпавой фігуры дадзена ў табл. 21. Для канкрэтнай фігуры шырыня спінкі па лініі грудзей роўная мерцы Шс. Шырыня палічкі па лініі грудзей роўная 0,9 Шг + (Сг2 - Сг1). Шырыня проймы па лініі грудзей роўная мерцы полуобхвата грудзей другога Сг2 за вылікам шырыні спінкі і палічкі. Прыбаўка Пг залежыць ад сілуэту, выгляду мадэлі і прымяняецца тканіны. Для зімовых вырабаў запаўняецца графа 5. Дэкаратыўна-канструктыўныя дадатку запісваюцца ў графу 6 (табл. 22). ПАБУДОВА ЧАРЦЯЖОЎ БАЗАВЫХ АСНОЎ З ВТАЧНЫМИ РУКАВАМІ Будуюць прамы кут з вяршыняй у кропцы А (мал. 38), якая адпавядае становішчу асцюкаватага атожылка 7-га шыйнага пазванка фігуры чалавека. Ад кропкі А направа па гарызанталі адкладаюць прынятыя велічыні участкаў спінкі, проймы і палічкі (у адпаведнасці з графой 7 табл. 22) і праводзяць вертыкальныя лініі ўніз.  Пабудова адведзенай сярэдняй лініі спінкі. Становішча лініі таліі вызначаецца меркай Дт.з. Гэтую велічыню адкладаюць ўніз ад кропкі А па вертыкалі: АТ0 = Дт.з. Становішча лініі лапатак: АУ = 0,4 Дт.з. Павышэнне лініі гарлавіны спінкі: АА0 = 0,5 см - для жакета; 0,7 см - для паліто. Адрэзак адкладаюць уверх ад пункту А па вертыкалі. Праз пункту А0 і направа праводзяць гарызанталі. У вырабах з разрезной спінкай велічыня адвядзення сярэдняй лініі спінкі роўная 0,5 см: А0А1 = 0,5 гл адкладаюць Адрэзак па гарызанталі направа. Пункту А1 і Ў злучаюць прамой лініяй, Велічыня ніжняга адвядзення сярэдняй лініі спінкі залежыць ад сілуэту. Пабудова вырабляюць ніжэй кропкі Ў на адлегласці УУ1 = 20,0 см. Праз кропку У1 праводзяць гарызанталь. Направа ад кропкі У1 адкладаюць велічыню гэтага адвядзення: У1У2 = 1,5...2,0 см - для вырабаў прамога і вольнага сілуэтаў; 2,5...3,0 см - для вырабаў полуприлегающего сілуэту; 3,5...4,0 см - для вырабаў прылеглага сілуэту. Праз кропкі У і У2 праводзяць прамую лінію ўніз. Пабудова лініі гарлавіны спінкі. Шырыню гарлавіны спінкі вызначаюць па формуле А1А2 = 1/3Сш + Пшр. Адрэзак адкладаюць направа ад пункту А1 па гарызанталі. Праз кропку А2 уверх праводзяць перпендыкуляр. Вышыня гарлавіны спінкі А2А3 = 0,15 Сш + Пвр. Кут А1А2А3 дзеляць напалову і на раўнасечнай адкладаюць адрэзак, які вызначае становішча дапаможнай кропкі для афармлення лініі гарлавіны спінкі: А2А4 = 2/3А2А3. Гарлавіну афармляюць плыўнай крывой лініяй праз пункту А1, А4 і А3. Пабудова плечавага зрэзу. Для пабудовы плечавага зрэзу спінкі з цэнтра ў кропцы А3 радыусам, роўным мерцы Шп, направа ад гарлавіны спінкі праводзяць дугу. Другую дугу праводзяць з цэнтра ў кропцы Т0 радыусам, роўным: Уп.да + 0,5 см - для жакета; Уп.да + 1,0 см - для демисезонного паліто; Уп.да + 1,0 + 0,6 h - для зімовага паліто (h - таўшчыня утепляющей пракладкі). Кропку перасячэння дуг абазначаюць літарай П Кропкі А3 і П злучаюць прамой лініяй. Праз кропку П праводзяць гарызантальную лінію і кропку перасячэння яе з вертыкаллю а абазначаюць П2.  Пабудова сярэдняй лініі спінкі. З цэнтра ў кропцы П радыусам, роўным мерцы Уп.да (Уп.да + 0,5 + 0,6 h - для зімовых вырабаў), робяць засечку на ніжняй лініі адвядзення сярэдняй лініі спінкі і кропку перасячэння абазначаюць Т1. Паніжэнне лініі таліі адпавядае дадатку Пд.т.з, адкладаюць адрэзак ад кропкі Т1 ўніз па лініі УТ1: Т1Т2 = Пд.т.з + М, дзе М - прыбаўка па мадэлі. Праз кропку Т2 праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з вертыкаллю А абазначаюць літарай Т, а з вертыкаллю а2 - літарай Т3. Становішча лініі сцёгнаў: ТБ = 0,5 Дт.з - М. Адрэзак адкладаюць ўніз ад кропкі Т. Праз кропку Б праводзяць гарызанталь, скрыжаванне якой з вертыкаллю а2 абазначаюць Б2. Пры праектаванні вытачек па лініі таліі ў разрезной спінцы адрэзак ТТ2 дзеляць напалову (мал. 39): ТТ2' = 1/2ТТ2. Велічыня прагіну сярэдняй лініі спінкі ў гэтым выпадку будзе роўная: Т2'т = 0,5 см. Адрэзак адкладаюць налева ад кропкі Т2' па гарызанталі. Праз кропкі У і т праводзяць прамую лінію і кропку перасячэння яе з лініяй сцёгнаў абазначаюць Б1. Сярэднюю лінію праводзяць праз пункту А1, У, Т2, Б1 і далей па прамой, лініі верхняга і ніжняга адвядзення у злучаюць кропкі Ў плыўнай крывой лініяй. Калі вытачка ў разрезной спінцы адсутнічае, то велічыня прагіну Т2т (мал. 40) роўная 1,0 см. Адрэзак адкладаюць налева па гарызанталі і праз кропкі У і т праводзяць прамую лінію ўніз. Кропку перасячэння яе з лініяй сцёгнаў абазначаюць Б1. Сярэднюю лінію праводзяць праз пункту А1, У, Т2 і Б1 і далей па лініі УТ2. У вырабах прамога (мал. 41) і прылеглага (мал. 42) сілуэтаў з вытачкой па лініі таліі і неразрезной спінкай адрэзак ТТ2 памяншаюць напалову: Тт = 1/2ТТ2. Сярэднюю лінію афармляюць прамой лініяй, якая праходзіць праз кропкі А0 і т, г. зн. для мадэляў з суцэльнай неразрезной спінкай верхняе адвядзенне сярэдняй лініі не прадугледжваюць. Кропку перасячэння лініі А0т з лініяй сцёгнаў абазначаюць Б1. У вырабах прамога сілуэту з разрезной спінкай (мал. 43) сярэдняя лінія праходзіць праз пункту А1 У і далей па прамой УТ2. Даўжыню вырабы адкладаюць ад пункту А1 (ад А0 ў суцэльных неразрезных спінках) па сярэдняй лініі ў адпаведнасці з велічынёй знятай меркі А1Н1 = Ды ці па разліку: для паліто А1Н1 = Д7к + Пд.т.з + Пд.і (+-4,0 - для сумежных растоў); для жакета А1Н2 = Д7б + Пд.т.з + Пд.і (+-2,0 - для сумежных растоў). Праз кропку Н1 (гл. мал. 39) праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з вертыкаллю А абазначаюць літарай Н. Праз пункту Т2, Б1 і Н1 праводзяць перпендыкуляры да ніжняй частцы сярэдняй лініі спінкі.  Фарміраванне выпукласці ў вобласці лапатак. Для адукацыі выпукласці на лапаткі ў чарцяжы спінкі павінна быць прадугледжана сутюжка або вытачка. Вяршыня выпукласці лапаткі размяшчаецца справа па гарызанталі ад пункту У: УИ = Цл. З цэнтра ў пункце І радыусам, роўным 11,0 см, праводзяць полуокружность. Велічыня выпукласці для тыпавых фігур забяспечваецца растворам вытачки на дузе паўакружнасці, роўным 1,5...2,0 гл Вытачка можа быць накіравана ў гарлавіну спінкі, у пройму, у плечавы зрэз, у шво настрачивания какеткі і г. д. У вырабах з втачными рукавамі як у паліто, так і ў жакетах з гэтых 1,5...2,0 см у плечавы зрэз забіраюць 0,5...1,0 см, а ў пройму 1,0...1,5 гл. Велічыню сутюжки ў бок проймы адкладаюць па дузе паўакружнасці у абодва бакі ад гарызанталі. І. Боку кута сутюжки праводзяць да проймы, і ўчастак, отсекаемый на ёй, вызначае велічыню сутюжки, якая ўваходзіць у разліковую формулу пры вызначэнні глыбіні проймы. Пабудова контураў проймы. Глыбіню проймы спінкі вызначаюць па формуле П2Г1 = 0,15Сг1 + 0,4 Шпр + Пс.пр + 5,1 + прыбаўка на сутюжку, дзе Шпр - шырыня проймы, роўная адрэзку аа1. Адрэзак П2Г1 адкладаюць ўніз ад пункту П2 (мал. 44). Праз кропку Г1 праводзяць гарызанталь і пры скрыжаванні яе з вертыкаллю А ставяць кропку Г, з вертыкаллю а2 - кропку Г4, з вертыкаллю а1 - кропку Г3. Становішча дапаможнай кропкі вызначаюць па формуле Г1П3 = 1/12Сг1 + 0,3 Шпр. Адрэзак адкладаюць уверх ад пункту Г1. Пабудова плечавы вытачки.  Становішча плечавы вытачки: А3И1 = 0,25А3П. Праз кропкі І і І1 праводзяць прамую, кропку перасячэння якой з дугой акружнасці абазначаюць І1'. Па дузе акружнасці направа ад кропкі І1' адкладаюць велічыню праектаванай сутюжки: И1'І2' = 0,5...1,0 гл. Праз кропкі І і І2' праводзяць прамую лінію і кропку перасячэння яе з плечавых зрэзам абазначаюць І2. Кут И1ИИ2 з'яўляецца вуглом сутюжки. Даўжыня плечавага зрэзу павінна быць павялічана на велічыню адрэзка И1И2. Для гэтага з цэнтра ў кропцы П3 радыусам П3П праводзяць направа дугу. З цэнтра ў кропцы І2 радыусам И1П робяць на гэтай дузе засечку, пазначыўшы яе кропкай П1. Кропкі А3 і П1 злучаюць прамой лініяй. Адрэзак А3П1 вызначае велічыню плечавага зрэзу з прыпускам на сутюжку. Калі праектуецца вытачка, то яе вяршыня размяшчаецца на раўнасечнай кута сутюжки на адлегласці 7,0...8,0 см ад плечавага зрэзу і пазначаецца кропкай И3. Плечавы зрэз у гэтым выпадку будуюць наступным чынам (гл. мал. 40). З цэнтра ў кропцы А3 радыусам А3П праводзяць уверх дугу, іншую праводзяць дугу з цэнтрам у пункце И3 радыусам И3П1. Кропку перасячэння дуг абазначаюць П1', яе злучаюць прамой лініяй з кропкай А3. Левая бок вытачки праходзіць праз кропкі И3 і І1. Кропку яе скрыжавання з лініяй А3П1 абазначаюць І1". Другая бок вытачки праходзіць праз кропкі И3 і І2. Боку вытачки ўраўноўваюць: И3И2" = И3И1". Плечавы зрэз праводзяць праз кропкі А3, І1" і І2", П1. Пабудова верхніх зрэзаў палічкі. Вышыня проймы палічкі Г3П5 = Г1П2 мінус прыпуск на сутюжку па пройме (гл. мал. 44). Адрэзак адкладаюць ўверх па вертыкалі ад пункту Г3. Велічыню прыпуску бяруць з чарцяжа. Становішча надсечки проймы вызначаюць па формуле Г3П6 = 0,3 Шпр + 1,2. Адрэзак адкладаюць ўверх па вертыкалі ад пункту Г3. Для пабудовы плечавага зрэзу палічкі справа ад кропкі П6 размяшчаюць па гарызанталі дапаможную кропку: П6П7 = 0,6 гл Становішча вяршыні гарлавіны вызначаюць па формулах: а2А5  = 1/2(Дт.п - Дт.з) + 0,2(Сг2 - Сг1) - 1/6Сш + 0,6 (для жакета); а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) + 0,2(Сг2 - Сг1) - 1/6Сш + 1,1 (для паліто); а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) + 0,2(Сг2 - Сг1) - 1/6Сш + 0,6 h + 1,0 (для зімовага паліто з футравым каўняром); а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) + 0,2(Сг2 - Сг1) - 1/6Сш + 0,6 h + 1,5 (для зімовага паліто з футравым каўняром шаль), дзе h - таўшчыня утепляющей пракладкі. Велічыню адрэзка адкладаюць уверх ад кропкі а2. Праз кропку А5 праводзяць гарызанталь і на ёй налева адкладаюць шырыню гарлавіны палічкі А5А6 = А1А2. Глыбіня гарлавіны А5А7 = 0,45 Сш. Адрэзак адкладаюць ўніз па вертыкалі ад пункту А5. З цэнтраў у кропках А6 і А7 радыусам А7А5 праводзяць дзве перасякальныя дугі і з кропкі іх скрыжавання як з цэнтра тым жа радусом праводзяць зрэз гарлавіны палічкі. Становішча цэнтра грудзей вызначаюць па формулах: Г3Г6 = Цг + 0,5 (для курткі і паліто); Г3Г6 = Цг + 1,0 (для зімовага паліто). Праз кропку Г6 праводзяць вертыкальную лінію даўжынёй 4,0...5,0 см ўверх, а ўніз - за лінію таліі. Становішча канца верхняй вытачки вызначаюць па формулах: А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,7 (для жакета); А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,2 (для паліто); А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,2 + 0,6 h + 1,0 (для зімовага паліто з футравым каўняром), дзе h - таўшчыня утепляющей пракладкі. З цэнтра ў пункце А6 радыусам А6Г7 робяць засечку на вертыкалі, праведзенай праз кропку Г6, пазначаюць яе кропкай Г7. З цэнтра ў кропцы Г7 тым жа радыусам налева ад кропкі А6 праводзяць дугу і адкладаюць на яе велічыню А6А8 = 0,25 Шп. Пункту А8 і Г7 злучаюць прамой лініяй і адкладаюць на ёй уверх ад пункту Г7 адрэзак Г7Г8 = 0,9 Шг + 1/2(Сг2 - Сг1). З цэнтра ў кропцы Г7 радыусам Г7Г8 налева праводзяць дугу і адкладаюць на яе велічыню, якая вызначае шырыню раствора верхняй вытачки на гэтым узроўні, Г8Г8' = 1,5(Сг2 - Сг1). Праз пункту Г7 і Г8' праводзяць прамую лінію і скрыжаванне яе з дугой, якая праходзіць праз кропку А6, абазначаюць А8'. Ад кропкі А8' направа па гэтай дузе адкладаюць адрэзак А8'А6' = А8А6. З цэнтра ў кропцы П7 радыусам П7П5 налева ад вертыкалі а1 праводзяць дугу. З цэнтра ў пункце А6' радыусам А3П робяць на гэтай дузе засечку, пазначыўшы кропку перасячэння П8. Кропку П8 злучаюць з кропкай А6' і кропку перасячэння атрыманай лініі з лініяй Г7А8' абазначаюць А9'. Праз кропку П8 праводзяць гарызанталь і скрыжаванне з вертыкаллю а1 абазначаюць П9. З цэнтра Г7 радыусам Г7А9' направа праводзяць дугу і скрыжаванне з прамой Г7А8 абазначаюць А9. Пункту А6 і А9 злучаюць прамой. Становішча лініі таліі палічкі вызначаюць па формулах: А6Г7Т5 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т - 0,7 (для жакета); А6Г7Т5 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т - 0,2 (для паліто); А6Г7Т5 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т - 0,2 + 0,6 h + 1,0 (для зімовага паліто), дзе h - таўшчыня утепляющей пракладкі. Разлічаную велічыню адкладаюць ад вяршыні гарлавіны палічкі ўніз па вертыкалі, праведзенай праз кропку Г7.  Пабудова вытачки спінкі, ліній бакавых зрэзаў і нізу. Становішча бакавога зрэзу на адрэзку Г1Г3 залежыць ад ступені прылеганія вырабы да постаці. Для вырабаў і прылеглых полуприлегающих сілуэтаў (гл. мал. 44) направа ад кропкі Г1 адкладаюць адрэзак Г1Г5 = (0,1...0,2)Г1Г3. У вырабах прамога і вольнага сілуэтаў (мал. 45) кропка Г5 размяшчаецца на адлегласці Г1Г5 = (0,3...0,5) Г1Г3. Для кампенсацыі часткі шырыні спінкі, страчанай пры афармленні яе сярэдняй лініі, становішча бакавога зрэзу спінкі ссоўваюць на адрэзак, роўны адлегласці паміж вертыкаллю А і сярэдняй лініяй. Кропку зрушэння бакавога зрэзу спінкі на лініі грудзей абазначаюць Г5' (гл. мал. 44). Праз кропку Г5 праводзяць вертыкаль ўніз і кропкі перасячэння яе з лініямі таліі, сцёгнаў і нізу, праведзеныя пад прамым вуглом да сярэдняй лініі спінкі, адпаведна абазначаюць Т4, Б3 і Н3 (рыс, 46). Патрабаваная ступень прылеганія вырабы да постаці ствараецца вытачками. У вырабах прамога і вольнага сілуэтаў вытачек па лініі таліі не робяць. Звычайна вытачки размяркоўваюць раўнамерна па ўсёй шырыні мадэлі. Сума раствораў вытачек роўная: ∑У = (Сг2 + Пг) - (Ст + Пт) - ТТ2. Становішча вытачки на таліі спінкі: Т2т1 =0,4ГГ1 (гл. мал. 44). Адрэзак адкладаюць направа па лініі таліі. Праз кропку т1 праводзяць да гэтай лініі перпендыкуляр. Верхні канец вытачки на спінцы размяшчаецца на 3,0 см ніжэй лініі ГГ1, а ніжні канец вытачки не даходзіць да лініі сцёгнаў на 2,0 см. Раствор вытачки адкладаюць пароўну па абодва бакі ад перпендыкуляру, праведзенага праз кропку т1. т1т1" = т1т1' = 0,1∑В. Вяршыні вытачки злучаюць злёгку авальнымі лініямі з кропкамі т1' і т1". Велічыня прагіну бакавога зрэзу спінкі Т4т2 = 0,15∑Ст.  Адрэзак адкладаюць па лініі таліі спінкі налева. Кропку Т4 злучаюць прамой лініяй з кропкай Т5. Пункт перасячэння гэтай лініі з вертыкаллю а1 абазначаюць Т6. Велічыня прагіну бакавога зрэзу палічкі Т4т3 = 0,15∑В. Адрэзак адкладаюць направа па лініі Т4Т5. Праз кропку Т5 праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з лініяй полузаноса абазначаюць Т7. Становішча бакавога зрэзу спінкі на лініі сцёгнаў: Б3Б4 = ((Сб + П6) - (Сг2 + Пг + Б1Б))/2. Адрэзак адкладаюць направа па лініі Б1БЗ. Праз кропку Б4 праводзяць гарызанталь. Бакавы зрэз палічкі размяшчаецца сіметрычна кропцы Б4 адносна вертыкалі Г5Н3. БЗБ5 = Б3Б4. Кропку Б5 злучаюць прамой лініяй з кропкай Б2. Бакавыя зрэзы спінкі і палічкі на участках ад лініі грудзей да сцёгнаў праводзяць плыўнымі крывымі лініямі праз кропкі Г5', т2, Б4, Г5, т3 і Б5. Становішча бакавых зрэзаў спінкі і палічкі ніжэй лініі сцёгнаў залежыць ад абранага сілуэту. Лініі нізу вырабаў розных сілуэтаў праектуюць наступным чынам. Ад кропкі Б3 ўніз па вертыкалі адкладаюць ўніз 10,0 см і ставяць кропку б. Праз кропку б праводзяць гарызанталь. Становішча бакавога зрэзу спінкі на гарызанталі б вызначаюць наступным чынам для вырабаў: вольнага сілуэту бб1 = Б3Б4; прамога сілуэту бб1 = БЗБ4 + 0,5; для злёгку пашыранага сілуэту бб1 = Б3Б4 + 1,0; полуклеш бб1 = Б3Б4 + 2,0; клеш бб1 = Б3Б4 + 3,0. Праз пункту Б4 і б1 праводзяць прамую лінію да нізу і кропку перасячэння гэтых ліній абазначаюць Н4 (гл. мал. 46). Бакавы зрэз палічкі будуюць сіметрычна бакавым зрэзе спінкі адносна вертыкалі Г5Н3. Н3Н5 = Н3Н4 і б2б = бб1. У вырабах прамога сілуэту бакавой зрэз-спінкі размяшчаецца паралельна лініі сярэдзіны, праходзячы праз кропку Г5' да лініі нізу. Калі сілуэт некалькі адхіляецца ад прамога, то шырыня спінкі і палічкі па лініі сцёгнаў можа быць павялічана на 1,0...2,0 см. Далейшае пашырэнне павінна будавацца па прынцыпе канічнага пашырэння. Становішча лініі нізу палічкі вызначаюць па формуле Т7Н6 = ТН + 0,01 АН. Пункту Н5 і Н6 злучаюць прамой лініяй і пасярэдзіне адрэзка ставяць кропку Н7. Становішча ніжняга зрэзу палічкі Н7Н8 = 0,4...0,7 см. Ніжні зрэз палічкі праводзяць праз кропкі Н5, Н8, Н6 плыўнай крывой лініяй, пераходзячай у лініі полузаноса ў перпендыкулярную да яе прамую. Пабудова кішэняў. Становішча бакавой кішэні вызначаюць па формулах: Т6К = 1/4Дт.(паліто); Т6К = 1/4Дт.з - 1,0 (для жакета). Адрэзкі адкладаюць ўніз ад пункту Т6. Праз кропку Да праводзяць прамую, паралельную лініі нізу. Даўжыню прарэзы кішэні вызначаюць па формулах К1К2 = 0,15Сг2 + 8,0 (для паліто); К1К2 = 0,15Сг2 + 7,0 (для жакета). Адрэзак адкладаюць направа і налева ад кропкі ДА: КК1 = КК2 = 1/2К1К2. Розныя варыянты нахілу прарэз бакавога кішэні будуюць на аснове гарызантальна размешчанага (гл. мал. 45). Ад кропкі Да направа праводзяць гарызанталь і на ёй адкладаюць адрэзак КК3 = 0,0бСг2 + 2,0. Праз кропку К3 праводзяць вертыкаль. З цэнтра ў кропцы Да радыусам КК4 = 0,5К1К2 - 0,5 праводзяць уверх дугу і кропку перасячэння яе з вертыкаллю, праведзенай праз кропку К3, К5 абазначаюць. Становішча вертыкальна размешчанага кішэні вызначаюць наступным чынам. Ад кропкі К5 ўніз па вертыкалі адкладаюць даўжыню прарэзы кішэні К5К6 = К1К2 - 1,0. Для вызначэння становішча любога нахільнага кішэні з цэнтра ў кропцы К3 радыусам К3К5 направа праводзяць дугу. Гэтую дугу і адрэзак КК3 дзеляць на роўнае колькасць частак. Праз аднайменныя кропкі на дузе і прамой, у залежнасці ад патрабаванага напрамкі кішэні, праводзяць прамыя, якія вызначаюць яго нахіл. Даўжыню прарэзы кішэні вызначаюць па разліку lк = К1К2 - 1,0. Верхнія і ніжнія канцы пярэдняй і бакавой вытачек не павінны даходзіць да лініі грудзей і сцёгнаў на 3,0...4,0 см. У вырабах з папярочнымі бакавымі кішэнямі глыбіня вытачек унізе вызначаецца становішчам бакавога кішэні. У тым выпадку, калі кішэню адсутнічае, бакавая вытачка размяшчаецца сіметрычна вертыкалі а1, а пярэдняя - вертыкалі Г7Г5. У жакеце бакавая вытачка можа быць размешчана лявей вертыкалі а1 на 3,0 см Скрыжаванне сярэдняй лініі бакавой вытачки з лініяй таліі абазначаюць кропкай Т8 (гл. мал. 44). Раствор бакавой вытачки т4т5 = 0,2∑Ст. Велічыню раствора адкладаюць па абодва бакі ад пункту Т8: т4Т8 = Т8т5. Ніжні канец пярэдняй вытачки пры наяўнасці бакавога папярочнага кішэні размяшчаюць на 0,5...1,0 см ад пункту К1: К1К7 = 0,5...1,0 гл Пункту К7 і Г7 злучаюць прамой лініяй і кропку перасячэння яе з лініяй таліі абазначаюць Т9. Праз Т9 праводзяць гарызанталь, па якой адкладаюць раствор пярэдняй вытачки па абодва бакі ад гэтай кропкі т6т7 = 0,3∑Ў; т6т9 = Т9т7  Пабудова проймы. Куты проймы ў кропках Г1 і Г3 дзеляць напалову (мал. 46, 47) і на раўнасечнай адкладаюць адрэзкі, якія вызначаюць становішча ніжняга задняга ўчастка проймы: Г1г1 = 0,15 Шпр + 1,5 і ніжняга пярэдняга ўчастка проймы: Г3г3 = 0,15 Шпр. Становішча сярэдзіны проймы: Г1Г2 = 1/2Г1Г3. Пункту П6 і П8 злучаюць прамой лініяй. Становішча дапаможнай кропкі для афармлення проймы: П8П10 = 1/2П6П8. Праз кропку П10 да лініі П6П8 праводзяць перпендыкуляр і на ім направа ад кропкі П10 адкладаюць адрэзак, які вызначае становішча проймы уверсе: П10П11 = 0,1П8П9 + 0,4. Становішча вяршыні проймы палічкі ўсталёўваюць, улічваючы прагін плечавага зрэзу: П8П12 = 0,5 см. Адрэзак адкладаюць ўніз па лініі П8П6. Плечавы зрэз афармляюць плыўнай крывой лініяй на кропку П12. Зрэз проймы праводзяць праз кропкі П12, П11, П6, г3, па датычнай да гарызанталі Г1Г3, праз кропкі г1, П3, П1 плыўнай крывой лініяй. Бакавы зрэз палічкі працягваюць уверх і кропку перасячэння яго з проймой абазначаюць г5. Праз кропку г5 праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з працягам бакавога зрэзу спінкі абазначаюць г5'. Ніжні ўчастак проймы спінкі зводзяць на кропку г5'. Калі бакавая вытачка разрезная, то яе працягваюць да лініі проймы, кропку перасячэння з якой абазначаюць в1 (гл. мал. 44). | |
| Праглядаў: 400 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |