| Галоўная » Усё пра шыццё » Асновы канструявання верхняй адзення |
Пабудова базавых асноў вырабаў з втачными рукавамі
| ПАПЯРЭДНІ РАЗЛІК Для пабудовы чарцяжоў базавай асновы неабходныя наступныя вымярэння фігуры чалавека: Сш, Сг2, Ст, Пт, Шг, Шс, Шп, Др1с, Дт.з, Дт.п, Д7к, Вг, Уп.да, Цл і канструктыўныя дадатку: Пг, Пт, Пб, Пд.і, Пд.т.з, Пс.пр, Пш.р, Пгор, Пв.р, Пв.ок, Ппр, Пдр1с, Н. Дадатку ўсталёўваюцца ў адпаведнасці з дадзенымі табліц 4 - 9 у залежнасці ад росту, памеру і паўнаты, выгляду, крою, сілуэта вырабы і асаблівасцяў тканіны. Размеркаванне меркі Сг2 па ўчастках для тыпавой фігуры дадзена ў табл. 9. Для любой фігуры шырыня спінкі па лініі грудзей роўная мерцы Шс; шырыня палічкі па лініі грудзей роўная 0,9 Шг + 0,5 n, дзе n - нумар паўнаты, роўны 1, для малой паўнаты, 2 - для сярэдняй, 3 - для вялікі і 4 - для вельмі вялікі паўнаты; шырыня проймы па лініі грудзей роўная мерцы полуобхвата грудзей за вылікам шырыні спінкі і палічкі. Прыбаўка Пг залежыць ад сілуэту, выгляду мадэлі і прымяняецца тканіны.  ПАБУДОВА БАЗАВЫХ АСНОЎ ВЫРАБАЎ З ВТАЧНЫМИ РУКАВАМІ Ў левым верхнім куце аркуша паперы будуюць прамы кут з вяршыняй А, якая будзе адпавядаць становішчу асцюкаватага атожылка 7-га шыйнага пазванка фігуры чалавека. Ад кропкі А направа па гарызантальнай лініі адкладаюць прынятыя велічыні участкаў спінкі, проймы і палічкі ў адпаведнасці з графой 7 табл, 10 і ставяць кропкі а, а1 і а2. Праз кропкі а, а1 і а2 праводзяць ўніз вертыкальныя лініі (рыс. 9).  Пабудова адведзенай сярэдняй лініі спінкі. Становішча лініі таліі вызначаецца меркай Дт.з. Гэтую велічыню адкладаюць ўніз ад А па вертыкалі Ат0 = Дт.з + Пд.т.з. Становішча лініі лапатак вызначае пачатак скосу сярэдняй лініі спінкі. Адрэзак адкладаюць ўніз ад кропкі А: АУ = 0,4 Дт.з. Павышаюць падстава гарлавіны спінкі па вертыкалі ўверх ад пункту А: АА0 роўна 0,8 см для пінжака; 1,4 см - для демисезонного і летняга паліто, 1,4 см + 0,6 h - для зімовага паліто. (h - таўшчыня матэрыялу і утепляющей пракладкі). Праз пункту А0 і направа праводзяць гарызантальныя лініі. Велічыня верхняга адвядзення сярэдняй лініі спінкі А0А1 = 0,5 см. Кропку А1 злучаюць прамой лініяй з кропкай У. Велічыня ніжняга адвядзення сярэдняй лініі спінкі залежыць ад сілуэту. Пабудова выконваюць ніжэй кропкі Ў на 17,0 см (УУ1 = 17,0 см). Праз кропку У1 направа праводзяць гарызантальную лінію, на якой адкладаюць ад пункту У1 велічыню ніжняга адвядзення і ставяць кропку У2. Велічыню гэтага адвядзення прымаюць роўнай: для вырабаў прамога сілуэту - 1,0...2,0 см, полуприлегающего - 2,0...3,0 см, прылеглага - 3,0...4,0 см. Пабудова лініі гарлавіны спінкі. Праз кропкі У і У2 праводзяць прамую лінію ўніз. Шырыню гарлавіны спінкі вызначаюць па формуле А1А2 = 1/3Сш + Пш.р. Атрыманую велічыню адкладаюць направа па гарызанталі ад пункту А1. Вышыню гарлавіны спінкі вызначаюць па формулах: А2А3 = 0,15 Сш + Пв.р - 0,3 - для пінжака; А2А3 = 0,15 Сш + Пв.р - 0,5 - для паліто. Атрыманую велічыню адкладаюць па вертыкалі, праведзенай праз кропку А2 ўверх. Кут А1А2АЗ дзеляць напалову і на раўнасечнай яго адкладаюць адрэзак, які вызначае становішча дапаможнай кропкі для афармлення лініі гарлавіны спінкі. А2А4 = 0,6А2А3. Пункту А1, А4 і А3 злучаюць плыўнай крывой лініяй. Пабудова лініі плечавага зрэзу. З цэнтра ў кропцы А3 радыусам, роўным мерцы шырыні пляча Шп, справа праводзяць дугу. З цэнтра ў кропцы Т0 радыусам, роўным Уп.да + 0,5 см - для пінжака; Уп.да + 1,0 см - для паліто і Уп.да + 1,0 + 0,6 h - для зімовага паліто, праводзяць другую дугу. (Уп.да - мерка вышыні пляча касая, h - таўшчыня матэрыялу і утепляющей пракладкі). Скрыжаванне дуг абазначаюць кропкай. П. Кропкі А3 і П злучаюць прамой лініяй. Праз кропку П праводзяць гарызанталь і скрыжаванне яе з вертыкаллю а абазначаюць кропкай П2. Пабудова сярэдняй лініі спінкі. З цэнтра ў кропцы П радыусам, роўным мерцы Уп.да (для зімовага паліто Уп.да + 0,5 + 0,6 h), робяць засечку на лініі адвядзення сярэдняй лініі спінкі і кропку перасячэння абазначаюць Т1.  Паніжэнне лініі таліі адпавядае дадатку Пд.т.з, велічыню якой адкладаюць ад кропкі Т1 ўніз па адведзенай сярэдняй лініі спінкі. Т1Т2 = Пд.т.з + М, дзе М - прыбаўка па мадэлі. Праз кропку Т2 праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з вертыкаллю А абазначаюць кропкай Т, а з вертыкаллю а2 кропкай Т3. Становішча лініі сцёгнаў вызначаюць па формуле ТБ = 0,5 Дт.з - 2,5 - М. Адрэзак адкладаюць ўніз па вертыкалі ад пункту Г Праз кропку Б праводзяць гарызанталь і скрыжаванне яе з вертыкаллю а2 абазначаюць кропкай Б2. Прагін сярэдняй лініі спінкі для вырабаў і прылеглых полуприлегающих сілуэтаў роўны адрэзку Т2т = 1,0 см, які адкладаюць па гарызанталі налева ад кропкі Т2. Праз кропкі У і т праводзяць дапаможную прамую лінію ўніз і кропку перасячэння яе з лініяй сцёгнаў абазначаюць Б1. Ніжні ўчастак сярэдняй лініі спінкі атрымліваюць, злучаючы кропкі Т2 і Б1. Сярэднюю лінію спінкі уверсе афармляюць, злучаючы пункту А1, У і Т2, сопрягая прамыя верхняга і ніжняга адвядзення ў кропкі Ў плыўнай крывой лініяй. У вырабах прамога сілуэту з разрезной спінкай (мал. 10) лінію сярэдзіны спінкі праводзяць, злучаючы пункту А1, У і У2, Т2, скругляя кут кропкі ў У. У вырабах прамога сілуэту з суцэльнай неразрезной спінкай (мал. 11) прагін ТТ2 памяншаюць напалову: Тт = 1/2ТТ2. Для мадэляў з суцэльнай неразрезной спінкай верхняга адвядзення сярэдняй лініі не робяць, г. зн. сярэдняя лінія спінкі праходзіць па прамой, якая злучае кропкі А0 і г Даўжыню вырабы адкладаюць ад пункту А1 (ад А0 для суцэльных неразрезных спінак) па сярэдняй лініі ў адпаведнасці з велічынёй знятай меркі: А1Н = Ды, або па разліку: для паліто А1Н1 = Д7к + Пд.і Пд.т.з +- 4,0 см (для вырабаў сумежных растоў); для пінжака А1Н1 = Д7б + Пд.і Пд.т.з +- 2,0 см (для вырабаў сумежных растоў). Праз кропку Н1 праводзяць гарызанталь, скрыжаванне якой з вертыкаллю А абазначаюць кропкай Н, а з вертыкаллю а2 кропкай Н2 (гл. мал. 9). Праз пункту Т2, Б1, Н1 праводзяць направа перпендыкуляры да сярэдняй лініі спінкі. Фарміраванне выпукласці на лапаткі. Для адукацыі ў вырабах выпукласці на лапаткі на чарцяжы канструкцыі спінкі павінна быць прадугледжана адпаведная сутюжка або вытачка. Вяршыня выпукласці размяшчаецца справа ад пункту У: УИ = Цл. З цэнтра ў пункце І радыусам, роўным 12,0 см, апісваюць акружнасць. Велічыня выпукласці для тыпавых фігур роўная раствору вытачки (сутюжки) на дузе паўакружнасці, роўнаму 1,5...2,5 гл Вытачка можа быць накіравана ў гарлавіну спінкі, плечавы зрэз, пройму, у шво настрачивания какеткі і г. д. У вырабах з втачными рукавамі гэтую велічыню размяркоўваюць наступным чынам: у плечавы зрэз накіроўваюць 0,5...1,0 см, у пройму 1,0 - 1,5 гл Велічыню сутюжки ў бок проймы адкладаюць па дузе акружнасці ў абодва бакі ад гарызанталі, праведзенай праз кропку І. Боку кута сутюжки праводзяць да проймы, і ўчастак, отсекаемый на ёй, вызначае велічыню сутюжки, якая ўваходзіць у разліковую формулу пры вызначэнні глыбіні проймы. Пабудова лініі проймы. Глыбіню проймы спінкі вызначаюць па формуле П2Г1 = 0,125Сг2 + 0,4 Шпр + Пс.пр + 7,4 + прыбаўка на сутюжку, дзе Шпр - шырыня проймы, роўная адрэзку аа1. Глыбіню проймы адкладаюць ўніз ад пункту П2 (гл. мал. 9) і ставяць кропку Г1. Праз кропку Г1 праводзяць гарызанталь і кропку перасячэння яе з вертыкаллю А абазначаюць літарай Г, з вертыкаллю а1 кропкай Г3, а з вертыкаллю а2 - Г4. Становішча дапаможнай кропкі для пабудовы лініі плечавага зрэзу і проймы знаходзяць па формуле Г1П3 = 1/12Сг2 + 0,3 Шпр. Адрэзак адкладаюць уверх ад Г1.  Пабудова плечавы вытачки. Плечавая вытачка размяшчаецца ад зрэзу гарлавіны спінкі на адлегласці, роўным А3И1 = 0,25А3П. Праз пункту І1 і І праводзяць прамую лінію і скрыжаванне гэтай лініі з дугой акружнасці абазначаюць кропкай І1'. Па дузе акружнасці направа ад кропкі І1' адкладаюць велічыню праектаванай сутюжки И1'І2' = 0,5...1,0 гл. Праз кропкі І2' і І праводзяць прамую лінію ўверх да перасячэння з плечавых зрэзам, кропку перасячэння абазначаюць І2. Кут, И1ИИ2 з'яўляецца вуглом сутюжки. Даўжыня плечавага зрэзу павінна быць павялічана на велічыню адрэзка И1И2. Для гэтага з цэнтра ў кропцы П3 радыусам, роўным адрэзку П3П, праводзяць направа дугу. З цэнтра ў кропцы І2 радыусам, роўным адрэзку И1П, робяць засечку на гэтай дузе, пазначыўшы кропку перасячэння П1 (гл. мал. 10). Кропкі А3 і П1 злучаюць прамой лініяй. Адрэзак А3П1 вызначае даўжыню плечавага зрэзу з прыпускам на сутюжку. Калі праектуецца вытачка, то яе вяршыня размяшчаецца на раўнасечнай кута сутюжки И1ИИ2 на адлегласці 7,0 - 8,0 см ад плечавага зрэзу, яе абазначаюць кропкай И3 (мал. 12). Плечавы зрэз у гэтым выпадку будуюць у такой паслядоўнасці. З цэнтра ў кропцы А3 радыусам А3П праводзяць уверх дугу, іншую праводзяць дугу з цэнтрам у пункце И3 радыусам И3П1. Кропку перасячэння дуг абазначаюць П1' і злучаюць прамой лініяй з кропкай А3. Левая бок вытачки праходзіць праз кропкі И3 і І1, пры скрыжаванні яе з прамой А3П1 ставяць кропку І1'. Правая бок вытачки праходзіць праз кропкі И3, І2. Боку вытачки ўраўноўваюцца: И3И2" = И3И1". Плечавы зрэз спінкі афармляюць праз кропкі А3, І1" і І2", П1. Пабудова верхніх ліній зрэзаў палічкі. Вышыня проймы палічкі: Г3П5 = Г1П2 мінус прыпуск на сутюжку па проймы. Адрэзак Г3П5 адкладаюць ўверх па вертыкалі ад пункту Г3. Велічыню прыпуску бяруць на вертыкалі а. Становішча кропкі дотыку проймы з вертыкаллю а1 вызначаюць па формуле Г3П6 = 0,3 Шпр + 1,2 гл Адрэзак адкладаюць па вертыкалі ўверх ад пункту Г3. Для пабудовы плечавага зрэзу палічкі направа па гарызанталі ад пункту П6 знаходзяць дапаможную кропку П7; П6П7 = 0,6 гл Становішча вяршыні гарлавіны вызначаюць па формулах: для пінжака а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) - 1/6Сш + 0,5 n - 0,7; для демисезонного паліто а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) - 1/6Сш + 0,5 n - 0,2; для зімовага паліто а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) - 1/6Сш + 0,5 n - 0,2 + 0,6 h; для зімовага паліто з футравым каўняром а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) - 1/6 Сш + 0,5 n - 0,2 + 0,6 h + 1,5; для зімовага паліто з футравым каўняром шаль а2А5 = 1/2(Дт.п - Дт.з) - 1/6Сш + 0,5 n - 1,8, дзе n - нумар паўнаты; h - таўшчыня утепляющей пракладкі. Велічыню адрэзка а2А5 адкладаюць ўверх па вертыкалі ад пункту а2. Праз кропку А5 праводзяць гарызанталь і па ёй налева адкладаюць шырыню гарлавіны палічкі А5А6 = А1А2. Затым вызначаюць становішча цэнтра грудзей: Г3Г6 = 1/2Г3Г4. Праз Г6 праводзяць вертыкальную лінію уверх на 4,0 - 5,0 см, уніз - некалькі ніжэй лініі таліі. З цэнтра ў пункце А6 на гэтай вертыкалі робяць засечку радыусам, што вызначаюцца па формулах: для пінжака А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,7; для демисезонного паліто А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,2; для зімовага паліто А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,2 + 0,6 h; для зімовага паліто з футравым каўняром А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 0,2 + 0,6 h - 1,5; для зімовага паліто з футравым каўняром шаль А6Г7 = Вг - 1/3Сш - 1,8 Праз кропку Г7 направа праводзяць гарызанталь, скрыжаванне яе з вертыкаллю а2 абазначаюць кропкай Г8. Для адукацыі кута сутюжки лінію полузаноса вышэй пункту Г8 адводзяць ад вертыкалі. Для гэтага ўверх па вертыкалі ад пункту Г8 адкладаюць адрэзак: Г8Г9 = 13,0 см. Праз Г9 праводзяць налева гарызанталь, на якой адкладаюць велічыню адвядзення верхняй частцы полузаноса: Г9Г10 = 1,0 - 1,5 см для пінжака і 1,5 - 2,0 см для паліто. Праз пункту Г8 і Г10 праводзяць прамую лінію ўверх. З пункту Г7 на лінію Г8Г10 апускаюць перпендыкуляр і абазначаюць кропку перасячэння Г11. Становішча вяршыні гарлавіны на адведзенай лініі полузаноса: Г11А5' = Г8А5. З цэнтра ў кропцы Г7 радыусам, роўным адрэзку Г7А6, налева праводзяць дугу. З цэнтра ў пункце А5' радыусам, роўным адрэзку А5А6, праводзяць другую дугу, кропку перасячэння дуг абазначаюць А6'. Гэтая кропка вызначыць становішча вяршыні гарлавіны з улікам адвядзення лініі полузаноса. Глыбіня гарлавіны А5'А7 = 0,45 Сш. Адрэзак А5'А7 адкладаюць ўніз па лініі полузаноса. Для афармлення лініі гарлавіны з цэнтраў у кропках А6 А7 і' радыусам А7А5' праводзяць дугі і з кропкі іх скрыжавання як з цэнтра тым жа радыусам афармляюць зрэз гарлавіны. Для пабудовы плечавага зрэзу з цэнтра ў кропцы П7 радыусам П7П5 налева праводзяць дугу. З цэнтра ў пункце А6' радыусам, роўным мерцы Шп, праводзяць другую дугу. Пункт іх перасячэння абазначаюць П8. Пункту П8 і А6' злучаюць прамой лініяй, якая вызначае становішча плечавага зрэзу. Праз кропку П8 праводзяць гарызанталь і скрыжаванне яе з вертыкаллю а1 абазначаюць П9. Пабудова ліній бакавых зрэзаў і нізу. Становішча бакавога зрэзу на адрэзку Г1Г3 залежыць ад ступені прылеганія вырабы да постаці чалавека. Для вырабаў прылеглага і полуприлегающего сілуэтаў направа ад кропкі Г1 адкладаюць адрэзак Г1Г5 = 0,5 - 1,5 гл. У вырабах прамога і вольнага сілуэтаў (гл. мал. 9) кропка Г5 размяшчаецца на адлегласці Г1Г5 = (0,25 - 0,50) Шпр. Для кампенсацыі шырыні спінкі, обуженной пры афармленні яе сярэдняй лініі, становішча бакавога зрэзу спінкі ссоўваюць на адрэзак, роўны адлегласці паміж вертыкаллю А і сярэдняй лініяй спінкі. Кропку зрушэння бакавога зрэзу абазначаюць Г5'. Шырыню спінкі на лініі сцёгнаў для вырабаў прылеглага і полуприлегающего сілуэтаў вызначаюць па формуле Б1Б3 = 0,8 Аа + 2,0 см і адкладаюць направа ад пункту Б1 па перпендыкуляру да сярэдняй лініі спінкі. Шырыня палічкі на лініі сцёгнаў для вырабаў гэтых сілуэтаў роўная Б2Б4 = (Сб + Пб) - Б1Б3. Для вызначэння становішча кропкі Б4 праз Б3 праводзяць гарызанталь і ад пункту Б2 на ёй адкладаюць адрэзак Б2Б4. Праз кропку Б3 праводзяць прамую лінію, раўналежную лініі Н1Т2 (гл. мал. 9), і пры скрыжаванні яе з лініямі таліі і нізу ставяць кропкі т1 і Н3. Праз кропкі т1 і Н3 праводзяць гарызантальныя лініі і кропкі перасячэння гэтых гарызанталь з лініяй Г5Б4 абазначаюць т2 і Н4. Становішча лініі таліі спераду вызначаюць па формулах: А6'Г7Т4 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т + 0,3 (для пінжака); А6'Г7Т4 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т + 0,8 (для демисезонного паліто); А6'Г7Т4 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т + 0,8 + 0,6 h (для зімовага паліто); А6'Г7Т4 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т + 0,8 + 0,6 h + 1,5 (для зімовага паліто з футравым каўняром); А6'Г7Т4 = Дт.п - 1/3Сш + Т0Т + 1,8 (для зімовага паліто з футравым каўняром шаль). Атрыманую велічыню адкладаюць ад вяршыні гарлавіны А6' па прамой да кропкі Г7 і далей ўніз па вертыкалі, пазначаючы канец адрэзка кропкай Т4. Пункту т2 і Т4 злучаюць прамой лініяй і скрыжаванне гэтай лініі з вертыкаллю а1 абазначаюць кропкай Т5. Праз кропку Т4 праводзяць гарызанталь, кропку перасячэння яе з лініяй полузаноса абазначаюць Т6. Становішча лініі нізу палічкі вызначаюць па формуле Н2Н5 = 0,01 АН. Пункту Н5 і Н4 (гл. мал. 9) злучаюць прамой лініяй і пасярэдзіне адрэзка ставяць кропку Н6, праз якую да лініі Н4Н5 праводзяць перпендыкуляр, на ім ўніз адкладаюць адрэзак Н6Н7 =0,4 - 0,7 см. Ніжні край палічкі афармляюць плыўнай крывой лініяй, злучаючы кропкі Н4, Н7 і Н5. Пабудова вытачек. Вытачками ў вопратцы ствараецца патрабаваная ступень прылеганія вырабы да постаці чалавека. У вырабах прамога і вольнага  сілуэтаў вытачек па лініі таліі няма. Сума раствораў вытачек - гэта рознасць паміж шырынёй чарцяжа канструкцыі па лініі таліі і меркай полуобхвата таліі з дадаткам на свабоднае облегание. ∑У = (Т2т1 + т2Т4Т6) - (Ст + Пт). Сума раствораў вытачек - ∑У можа быць размеркавана наступным чынам: у бакавы шво - 0,5∑У, у бакавую вытачку - 0,3∑У, у пярэднюю вытачку - 0,2∑В. Прагін бакавога зрэзу спінкі (гл. мал. 9) т1т3 = 0,25∑В. Адрэзак адкладаюць па лініі т1Т2. Прагін бакавога зрэзу палічкі т2т4 = 0,25∑В. Адрэзак адкладаюць па лініі т2Т4. У вырабах пиджачного тыпу бакавой зрэз спінкі праводзяць праз кропкі Г5', т3 і Б3, а бакавы зрэз палічкі праз кропкі Г5, т4 і Б4 плыўнымі крывымі лініямі. Ніжнія ўчасткі бакавых зрэзаў праходзяць па прамым Б3Н3 і Б4Н4 Ў вырабах пальтового тыпу прылеглага і полуприлегающего сілуэтаў на адлегласці 10,0 см ніжэй лініі БЗБ4 праводзяць дапаможную гарызанталь і кропкі перасячэння яе з лініямі Б3Н3 і Б4Н4 абазначаюць б1 і б2 (мал. 13). Ад кропак б1 направа і б2 налева адкладаюць адрэзкі, якія вызначаюць пашырэнне вырабы унізе, б1б3 = б2б4 = 0,5 - 1,0 см. Для спінкі і палічкі вырабаў прылеглага і полуприлегающего сілуэтаў, у якіх шырыня ўнізе роўная шырыні па клубах, б1б3 = б2б4 = 0. У вырабах прамога сілуэту (гл. мал. 12) бакавой зрэз спінкі праходзіць паралельна лініі сярэдзіны спінкі ад пункту Г5'. Палічка ў вырабах прамога сілуэту таксама мае аднолькавую шырыню пад прамой і ўнізе, г. зн. бакавой зрэз палічкі праходзіць па вертыкалі ад пункту Г5. Калі сілуэт некалькі адхіляецца ад прамога, то шырыня спінкі і палічкі па клубах можа быць павялічана на 1,0 - 2,0 гл. Бакавыя зрэзы ў гэтым выпадку афармляюць па прамых, якія праходзяць праз кропкі Г5' і Г5, і новым кропках, отстоящим ад кропак перасячэння бакавых зрэзаў прамога сілуэту з лініяй сцёгнаў на 1,0 - 2,0 см направа і налева, адпаведна для спінкі і палічкі. Далейшае пашырэнне будуюць па прынцыпе канічнага (см, раздзел мадэлявання). Пры канструяванні ў бакавых зрэзах разрезных шпліц павінен быць прадугледжаны прыпуск шырынёй 4,0 - 5,0 см. Даўжыня шпліц усталёўваецца ў адпаведнасці з патрабаваннямі праектаванай мадэлі. Пабудова кішэняў. Становішча бакавой кішэні вызначаюць па формулах: Т5К = 1/4Дт.з - 2,0 см для пінжака; Т5К = 1/4Дт.з - 1,0 см для паліто. Адрэзак адкладаюць ўніз ад пункту Т5. Праз кропку Да праводзяць прамую лінію, раўналежную лініі нізу. Даўжыню ўваходу ў кішэню вызначаюць па формулах: К1К2 = 0,15Сг2 + 8,5 см (для пінжака); К1К2 = 0,15Сг2 + 9,0 см (для паліто). Адрэзак К1К2 адкладаецца налева (КК2) і направа (КК1) ад кропкі Да па палове велічыні ўваходу ў кішэню: КК2 = КК1 = 1/2К1К2. Лініі прарэзаў нахільных кішэняў будуюць на аснове гарызантальна размешчанага прарэз (мал. 12) наступным чынам. Ад кропкі Да направа праводзяць гарызантальную лінію, на ёй адкладаюць адрэзак. КК3 = 0,06Сг2 + 1,0 гл. Праз кропку К3 праводзяць вертыкаль. З цэнтра ў кропцы Да радыусам КК1 уверх праводзяць дугу і скрыжаванне яе з вертыкаллю К3 абазначаюць кропкай К4. Ад кропкі К4 па вертыкалі ўніз адкладаюць адрэзак, які вызначае даўжыню ўваходу ў вертыкальна размешчаны кішэню, К4К5 = К1К2 - 1,0 см. Для вызначэння становішча нахільнага кішэні адрэзак КК3 і дугу КЗК1 дзеляць на роўнае колькасць частак. Праз аднайменныя кропкі на дузе і прамой, у залежнасці ад патрабаванага напрамкі, праводзяць прамыя, якія вызначаюць становішча нахільнага кішэні. Даўжыню ўваходу ў кішэню вызначаюць па формуле lк = К1К2 - 1,0 см. Становішча кішэні з лісточкі (гл. мал. 9) вызначаецца горизонталью Г7Г8, якую варта працягнуць да вертыкалі а1, кропку перасячэння абазначаюць. д. Становішча задняга канца кішэні з лісточкі вызначаецца адрэзкам дд1 = 4,5 см. Адрэзак адкладаюць направа па гарызанталі ад кропкі. д. Даўжыню прарэзы кішэні вызначаюць па формуле д1д2 = 0,15Сг2 + 3,0 гл. Праз кропкі д1 і д2 праводзяць вертыкалі. Нахіл прарэзы кішэні з лісточкі д2д3 = 1,0 - 1,5 гл. Адрэзак адкладаюць ўніз па вертыкалі ад пункту д2. Пункту д1 і д3 злучаюць прамой лініяй. Шырыня лісточкі залежыць ад мадэлі, і бакавыя боку лісточкі павінны супадаць з вертыкалямі, якія праходзяць праз яе канцы. Пабудова вытачек. Бакавая вытачка размяшчаецца злева ад вертыкалі а1 на адлегласці: Г3В1 = 3,5 см, КК6 = 2,5 см (гл. мал. 9). Пункту В1 і К6 злучаюць прамой лініяй і пры перасячэнні яе з лініяй таліі ставяць кропку Т7. Раствор бакавой вытачки размяркоўваюць раўнамерна па абодва бакі ад пункту Т7 па гарызанталі, праведзенай праз гэтую кропку. Т7т5 = Т7т6 = 0,15∑Ст. Праз пункту В1, т5, К6, і В1, т6, К6 праводзяць боку вытачки плыўнымі крывымі лініямі. Ніжні канец пярэдняй вытачки размяшчаецца на 0,5 - 1,0 см лявей пярэдняга канца бакавой кішэні: К1К7 = 0,5 - 1,0 гл. Праз кропку К7 праводзяць вертыкаль і скрыжаванне яе з лініяй таліі абазначаюць кропкай Т8. Становішча верхняга канца пярэдняй вытачки Т8В2 = 11,0 - 12,0 см. Раствор пярэдняй вытачки адкладаюць па гарызанталі, праведзенай праз кропку Т8, пароўну ў абодва бакі. Т8т7 = Т8т8 = 0,1∑Ст. Калі раствор бакавой вытачки менш 1,5 см, то пярэдняй вытачки не робяць, дадаючы велічыню яе раствора да велічыні раствора бакавой вытачки. Бакі пярэдняй вытачки афармляюць плыўнымі крывымі лініямі праз пункту В2, т7, К7 і В2, т8, К7.  Пабудова лініі проймы (мал. 14). Куты проймы ў кропках Г1 і Г3 дзеляць напалову і на биссектрисах адкладаюць адрэзкі, канцы якіх вызначаюць становішча ніжніх задняга і пярэдняга участкаў проймы. Становішча ніжняга задняга ўчастка проймы вызначаюць па формуле Г1г1 = 0,15 Шпр + 1,5 гл. Становішча ніжняга пярэдняга ўчастка проймы вызначаюць па формуле Г3г3 = 0,15 Шпр. Становішча сярэдзіны проймы: Г1Г2 = 1/2Г1ГЗ. Пункту П6 і П8 злучаюць прамой лініяй. Становішча дапаможнай пункту П10 вызначаюць з роўнасці: П6П10 = 1/2П6П8. Пярэдні верхні ўчастак проймы знаходзіцца на перпендыкуляр, восставленном ў кропцы П10 да лініі П8П6. П10П11 = 0,1П8П9 + 0,4 гл. Становішча вяршыні проймы палічкі ўсталёўваюць, улічваючы выгіб плечавага зрэзу: П8П12 = 0,5 см. Адрэзак адкладаюць па лініі П8П6. Плечавы зрэз афармляюць плыўнай крывой лініяй праз кропкі А'6 і П12. Зрэз проймы афармляюць плыўнай крывой лініяй праз кропкі П12, П11, П6, г3, г1, П3 і П1. Унізе гэтая лінія тычыцца прамой ГГ4. Бакавы зрэз палічкі працягваюць уверх і скрыжаванне з лініяй проймы абазначаюць кропкай г5. Праз кропку г5 праводзяць гарызанталь і скрыжаванне яе з працягам бакавога зрэзу спінкі абазначаюць кропкай г'5. Ніжні ўчастак зрэзу проймы спінкі праводзяць праз кропку г'5. Боку бакавой вытачки працягваюць уверх да лініі проймы, кропку перасячэння абазначаюць в1. Адвядзенне бакавой часткі палічкі (гл. мал. 14). Канструкцыя базавай асновы чарцяжа не прадугледжвае прыпуску на швы, таму, калі бакавая вытачка праектуецца разрезной, бакавую частку палічкі варта адвесці ў бок спінкі. З цэнтраў у кропках т4 і т5 радыусамі т4г5 і т5в1 ў бок спінкі праводзяць дугі, на якіх адкладаюць велічыню, роўную раствору бакавой вытачки на лініі таліі: г5г5" = т5т6 і в1в2 = т5т6. Бакавы зрэз адведзенай частцы палічкі афармляюць плыўнай крывой лініяй праз кропкі г5" і т4. Бакавую бок вытачки афармляюць праз пункту в2 і т5. Зрэз проймы адведзенай частцы палічкі афармляюць падобна крывой г5г2в1 праз кропкі г5" і в2. | |
| Праглядаў: 351 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |