Галоўная » Усё пра шыццё » Асновы канструявання верхняй адзення |
Кампазіцыя
Тэорыя кампазіцыі вывучае заканамернасці будовы формы вырабы ў залежнасці ад яго прызначэння. У лік яе праблем ўваходзіць даследаванне як заканамернасцяў формаўтварэння вырабы, так і цэласнага гарманічнага будынка яго, абумоўленага функцыянальнымі канструктыўна-тэхнічнымі, эканамічнымі і эстэтычнымі патрабаваннямі. Гармонія формаў дасягаецца характэрным для дадзенага прадмета строем кампазіцыі, г. зн. правільным суадносінамі частак прадмета паміж сабой і частак да цэлага прадмета. Асаблівасць кампазіцыі швейных вырабаў, як і ўсёй прадукцыі прамысловай вытворчасці, у адрозненне ад кампазіцыі твораў выяўленчага мастацтва выяўляецца ў непарыўным адзінстве структуры вырабы, ўтылітарнага прызначэння і канструктыўнай асновы. На развіццё формы прамысловых вырабаў непасрэднае, а часам і вырашальны ўплыў аказвае развіццё навукі і тэхнікі. Кампазіцыя - гэта канчатковае мноства элементаў, якія валодаюць пэўнымі прыкметамі і якія знаходзяцца ў заканамернай сувязі. Прыкметы элементаў кампазіцыі - гэта характарыстыкі, якія могуць быць успрыняты чалавекам (прасторавае становішча, колер, форма). Сувязь паміж элементамі азначае, што змена аднаго элемента абавязкова прыводзіць да змены іншага. Каб кампазіцыя была гарманічнай, неабходна з мноства заканамерных сувязей паміж элементамі і іх ўласцівасцямі выбіраць цалкам пэўныя. Некаторыя з гэтых сувязяў атрымалі назву сродкаў гарманізацыі, або мастацкіх сродкаў. Так, прапорцыі ёсць колькасныя сувязі паміж памерамі (даўжынямі, ширинами, плошчамі) элементаў; рытм - гэта сувязь адлегласцяў. Такім чынам, пад сродкамі гарманізацыі маюцца на ўвазе прыватныя сувязі паміж элементамі і іх прыкметамі. Элементы, якія складаюць кампазіцыю, валодаюць прыкметамі, сярод якіх можа быць вылучаны вядучы. Вядучы прыкмета - гэта прыкмета, якім павінны валодаць усе элементы кампазіцыі ў той ці іншай ступені. Кожнаму прыкмеце адпавядае свая лікавая мера. Суразмернасць - гэта адзіная мера соизмерения прыкмет элементаў або іх груп. Пры гэтым паміж колькаснымі прыкметамі павінны існаваць цалкам пэўныя функцыянальныя залежнасці. Напрыклад, у модулоре Ле Корбюзье* маецца агульная мера прыкметы (даўжыня) і залежнасць паміж лікавымі характарыстыкамі гэтых прыкмет (залатое сячэнне). Раўнавагу кампазіцый - гэта ўраўнаважанасць частак і цэлага прадмета адносна прасторавых восяў. Вертыкальныя і гарызантальныя восі не раўнацэнныя, галоўную ролю гуляе вертыкальная вось. Вызначальнымі прыкметамі элементаў у мастацтве стварэння адзення сёння можна назваць прапорцыі, яснасць і выразнасць сілуэту, узаемазвязанасць крою і дэкору, адпаведнасць матэрыялу, формы і колеру прызначэнні касцюма. Прыёмы і сродкі кампазіцыі ўяўляюць сабой узаемазвязаны комплекс заканамернасцяў будовы формы. Разам з тым кожная з катэгорый кампазіцыі выцякаючы з прыроды розных уласцівасцяў і якасцяў прадмета, адлюстроўвае толькі асобныя істотныя прыкметы і ўстойлівыя заканамернасці, уласцівыя будынку прадметаў рознага прызначэння. Сродкі кампазіцыі распрацоўваліся гістарычна ў працэсе развіцця прадметаў матэрыяльнай культуры, твораў выяўленчага мастацтва, архітэктуры і прыкладнога мастацтва. Пры стварэнні мадэлі важныя заканамернасці, звязаныя з фарміраваннем аб'ёмна-прасторавай структуры, а таксама прапарцыйныя, метро-рытмічныя, маштабныя, кантрасна-нюансные, каляровыя, аптычныя і іншыя заканамернасці. Аб'ёмна-прасторавая структура прадметаў абумоўлена іх прызначэннем, выкананай імі функцыяй. ------------------- * Модулор Ле Карбюзье - лікавае значэнне прынятай даўжыні, г. зн. яе метрычная велічыня, модуль. | |
Праглядаў: 380 | |
Усяго каментарыяў: 0 | |