| Галоўная » Усё пра шыццё » Асновы канструявання адзення |
Спосабы пабудовы першасных чарцяжоў штаноў
| Штаны ставяцца да пасавым вырабам. Найбольш распаўсюджанай з'яўляецца канструкцыя штаноў, якія складаюцца з чатырох асноўных дэталяў: двух пярэдніх і двух задніх паловак, злучаных паміж сабой бакавымі, шаговыми і сярэднім швамі. Зыходнымі дадзенымі для распрацоўкі канструкцыі штаноў служаць вымярэння фігуры (меркі) і прыпускі на свабоднае облегание, а ў шэрагу методык [6, 14] і прыпускі на швы. Усе методыкі [6, 7, 14] пры пабудове чарцяжоў дэталяў штаноў выкарыстоўваюць асноўныя меркі фігуры, якія вызначаюць шырыню штаноў уверсе (Арт і Сб) і іх даўжыню (Дсб або Дсп, Уп.з або Квай). У методыцы [7] выкарыстоўваюць таксама меркі Ок і Ош, на аснове якіх разлічваюць шырыню штаноў па лініі калена і ўнізе. Прыпускі на свабоднае облегание даюць да полуобхватам сцёгнаў і станы. Прыпуск да полуобхвату таліі (2,5 - 3,0 см) служыць для рэгулявання шырыні штаноў па памерах таліі. Акрамя гэтага пры разліку шырыні пярэдняй і задняй паловак штаноў па лініі таліі даюць прыпускі на: пярэднюю складочку 3 см, у вытачку на пярэдняй палоўцы 2 см і заднюю вытачку 2 - 3 гл Шырыню штаноў па клубах вызначаюць на аснове меркі Сб і прыпуску на свабоднае облегание, які вагаецца ў сярэднім ад 2 да 6 см. Велічыня гэтага прыпуску залежыць ад таўшчыні тканіны і агульнай шырыні штаноў і роўная: а) для вузкіх штаноў па ўсёй даўжыні - 2,0 - 2,5 см; б) для штаноў нармальнай шырыні (звычайных) - 4,0 - 4,5 см; у) для шырокіх штаноў па ўсёй даўжыні - 5,5 - 6,5 см. Шырыня штаноў ўнізе залежыць у асноўным ад фасону, а таксама ад памеру і росту чалавека. Яе вызначаюць звычайна для сярэдняга памеру і росту па мадэлі. У методыцы [7] рэкамендуецца разлічваць шырыню штаноў ўнізе па формуле Шн = (ОщКщ + 0,1 Дсп)/2 - 5,2, дзе Ощ - абхапілі шчыкалаткі; Кщ - каэфіцыент пашырэння штаноў адносна абхопу шчыкалаткі, роўны ад 1,75 да 3,0 см у залежнасці ад агульнай шырыні штаноў; Дсп - мерка даўжыні штаноў спераду. Каб дасягнуць поўнага адпаведнасці па форме і памерах дэталяў штаноў пярэдняй і задняй палоў, іх пабудова вырабляюць на адным чарцяжы (мал. 111-21). Пабудова чарцяжа пачынаюць ад вертыкалі Т₀Н₀, якая праходзіць па лініі заутюжки згіну пярэдняй палоўкі [3, 7], або ад вертыкалі, якая праходзіць праз якая выступае кропку бакавога зрэзу пярэдняй палоўкі. На гэтай зыходнай вертыкалі па разліках вызначаюць становішча асноўных гарызантальных ліній: глыбіні банта, сцёгнаў, калена і нізу, праз якія праводзяць гарызанталі.Пачатковай кропкай для пабудовы штаноў звычайна з'яўляецца кропка перасячэння гарызанталі, якая праходзіць на ўзроўні таліі з зыходнай вертыкаллю. Спачатку прынята будаваць разгортку пярэдняй палоўкі. Разгортку задняй палоўкі будуюць на чарцяжы пярэдняй палоўкі, адкладаючы яе памеры ад вертыкалі Т₀Н₀ або ад зрэзаў пярэдняй палоўкі. Для пабудовы разгортак дэталяў штаноў выкарыстоўваюць розныя эмпірычныя формулы. Шэраг разлікаў можна лічыць дастаткова абгрунтаванымі, напрыклад, вызначэнне даўжыні штаноў, шырыні па лініях таліі і сцёгнаў. Гэтыя разлікі ў розных методыках выконваюць на аснове адных і тых жа мерак і прыкладна аднолькавых прыпускам. Пабудова чарцяжа асноўных дэталяў штаноў вырабляюць ад зыходнай кропкі Т₀. Ніжэй прыводзяцца найбольш прымальныя разлікі асноўных участкаў дэталяў штаноў, якія выкарыстоўваюцца рознымі методыкамі канструявання. Даўжыня штаноў: па методыцы [6]* Т₀Н₀ = Дсб + 1 - М; па методыцы [7]** Т₀Н₀ = Дсп - М або Т₀Н₀ = Ды, дзе Дсб, Дсп - меркі даўжыні збоку і спераду; Дзі - даўжыня вырабы па шкале памераў і ростаў; М - роўна 3 - 6 см, адлегласць ад падлогі да ніжняга краю штаноў прымаецца ў залежнасці ад моды. Становішча лініі глыбіні банта вызначаюць ад кропак Н₀ або Т₀ па розных залежнасцяў: па методыцы [6] Т₀Я = Сб/4 + Р/12 - 0,2; па методыцы [7] Т₀Я = 2/3(Дсп - Спс) + 0,3 Сб - 8,7; па методыцы [22] Н₀Я = Квай + 1; можна таксама вызначыць па формуле: Т₀Я = Дсб - Квай, дзе Дсб і Квай - меркі даўжыні ногі па бакавой і крокавай бакам; 1 гл - прыпуск на шво притачивания пояса, калі чарцёж будуюць з припусками на швы. З прыведзеных разлікаў найбольш простымі і прымальнымі варта лічыць разлікі, заснаваныя на мерках Дсб і Квай [22]. Становішча лініі сцёгнаў вызначаюць ад узроўню глыбіні банта (т. Я.) або ад лініі таліі (г Т₀): па методыцы [7] ЯБ = Т₀Я/3; па методыцы [22] Т₀Б = 19 +- 1,0. Велічыня Т₀Б змяняецца ў залежнасці ад росту. Становішча лініі калена па методыцы [7] Т₀К = Дсп/2 + 6,3; Найбольш проста вызначыць становішча гэтай лініі па формуле: Т₀К = Дт.да, дзе Дт.да - мерка даўжыні ад таліі да калена. Праз пункту Т₀, Б, Я, Да і Н₀ праводзяць гарызанталі. Шырыня пярэдняй палоўкі штаноў на ўзроўні глыбіні банта: па методыцы [7] Я₁Я₂ = 0,4(Сб + Пб) + 0,1 Ст; Я₂Я₃ = 0,1(Сб + Пб), атрыманую шырыню размяркоўваюць адносна лініі згіну ў наступным суадносінах ЯЯ₁ = 0,6Я₁Я₂; ЯЯ₂ = 0,4Я₁Я₂; па методыцы [6] Я₁Я₂ = (Сб + Пб - 4)/2; Я₂Я₃ = 0,1 Сб, дзе Сб - мерка полуобхвата сцёгнаў; Пб - прыпуск да полуобхвату сцёгнаў. З кропак Я₁ і Я₂ уверх праводзяць вертыкалі. Шырыня пярэдняй палоўкі штаноў на лініі таліі роўная: па методыцы [6] Т₄Т₃ = Арт/2 + Пс + Пв; па методыцы [7] (без прыпуску на швы) Т₄Т₃ = Ст/2 - 2 + П₁ + П₂, дзе П₁ - прыпуск на зморшчыну = 3 см; П₂ - прыпуск на вытачку = 2 гл Шырыню пярэдняй палоўкі штаноў ўнізе вызначаюць: па методыцы [6] Н₁Н₂ = Шн, па методыцы [7] (без прыпуску на швы) Н₁Н₂ = Шн - 2; Н₀Н₁ = Н₀Н₂. Шырыню пярэдняй палоўкі штаноў у калене вызначаюць пры злучэнні кропак Я₁ з Н₁ і Я₃ з Н₂ прамымі лініямі. Вяршыня банта пярэдняй палоўкі штаноў (кропка Т₄) размяшчаецца для тыпавой фігуры на 0,5 - 1,0 см ніжэй гарызантальнай лініі, якая праходзіць праз кропку Т₀. Для фігур вялікі і вельмі вялікі паўнаты з выступоўцам жыватом кропка Т₄ размяшчаецца вышэй гарызантальнай лініі на 1,0 - 1,5 см і перамяшчаецца направа на такую ж велічыню. Выступ крокавага зрэзу задняй палоўкі на лініі глыбіні банта вызначаюць: па методыцы [7] Я₂Я₄ = 0,25(Сб + Пб), па методыцы [22] Я₂Я₄ = 0,25 Сб + 1,5. Становішча бакавога зрэзу задняй палоўкі па лініі сцёгнаў вызначаюць: па методыцы [7] Б₁Б₃ = 0,1(Сб + Пб) + 0,5***, па методыцы [6] Б₅Б₃ = (Сб + Пб) - Б₁Б₂, дзе Б₁Б₂ - шырыня передей палоўкі штаноў. Кропка Б₅ ляжыць на прамой Т₅Я₂. Т₀Т₅ = Сб/2 - 2,8 [6]. Вяршыня зрэзу задняй палоўкі штаноў (баланс штаноў) вызначаецца па методыцы [6] Т₅Т₇ = 0,1 Ст + 0,2. Адрэзак Б₅Т₇ роўны адрэзку Т₁Б₂ [6]. Шырыню задняй палоўкі па лініі сцёгнаў вызначаюць [6, 7, 14]. Б₃Б₅ = (Сб + Пб) - Б₁Б₂, пры гэтым па методыцы [7] Б₄Б₅ = 0,05(Сб + Нд) + 0,5, адрэзак Б₄Б₅ адкладаюць па дузе, праведзенай радыусам Б₃Б₄. Адрэзак Б₄Б₅ вызначае баланс штаноў. Шырыню задняй палоўкі штаноў ўнізе вызначаюць: па методыцы [7] Н₃Н₄ = Шн + 2, Н₀Н₃ = Н₀Н₄, дзе 2 см - пашырэнне задняй палоўкі за кошт звужэння пярэдняй па методыцы [6] Н₀Н₃ = Н₀Н₄ = (Шн + 4)/2, дзе 4 см - пашырэнне задняй палоўкі за кошт прыпускам на швы. Шырыню задняй палоўкі штаноў у калене вызначаюць: па методыцы [7, 26] К₁К₃ = К₂К₄ = Н₁Н₃ + (0,5 - 1,5). Кропку К₃ злучаюць прамымі лініямі з кропкамі Б₃ і Н₃. Кропку К₄ злучаюць прамымі лініямі з кропкамі Я₄ і Н₄. Крокавы зрэз задняй палоўкі на ўчастку К₄Я₄ афармляюць плыўнай ўвагнутай лініяй з прагінам пасярэдзіне на 0,7 - 1,0 см. Шырыня задняй палоўкі штаноў на лініі таліі вызначаюць: па методыцы [7] Т₆Т₇ = Ст/2 + 2 + раствор задняй вытачки, дзе 2 см - пашырэнне задняй палоўкі за кошт звужэння пярэдняй па методыцы [6] Т₆Т₇ = Ст/2 + 4 + 3, дзе 3 см - раствор задняй вытачки; 4 см - прыпускі на швы. Бакавы зрэз задняй палоўкі ўраўноўваюць па даўжыні з бакавым зрэзам пярэдняй палоўкі. Для гэтага з пункту К₃ радыусам К₁Т₃ праводзяць дугу, а з пункту Т₇ радыусам Т₇Т₆ на гэтай дузе робяць засечку і атрыманую кропку Т₆ злучаюць плыўнай крывой лініяй з кропкай Б₃ і прамой лініяй з кропкай Т₇. Крокавы зрэз задняй палоўкі штаноў ўраўноўваюць па даўжыні з крокавым зрэзам пярэдняй палоўкі штаноў. Даўжыня зрэзу Н₄К₄Я₁ роўная даўжыні зрэзу Н₂К₂Я₃ мінус 0,5 - 1,0 см Задні кішэню размяшчаюць ад верхняга зрэзу на 8 см і ад бакавога зрэзу на 4 - 5 см. Даўжыня прарэзы кішэні для 48 і 50 памераў 14,0 см. Вытачки на задняй палоўцы размяшчаюць: адну - ад сярэдзіны прарэз задняга кішэні ці дзве - на адлегласці 2,5 - 3,0 см ад канцоў кішэні. Раствор адной вытачки 2 - 3см, раствор двух вытачек не менш чым па 1,5 см кожнай. Вытачку на пярэдняй палоўцы штаноў звычайна размяшчаюць пасярэдзіне адрэзка Т₀Т₃. Яна не даходзіць да лініі сцёгнаў на 1 - 2 см; раствор вытачки уверсе роўны 1,5 - 2 см Бакавыя кішэні размяшчаюць у бакавых швах, на пярэдняй палоўцы або ў отрезном бочцы пярэдняй палоўкі. Верхні канец ўваходу ў кішэню ў бакавым шве размяшчаюць на 4 см ніжэй шва паясы. Даўжыня ўваходу ў кішэню для 48 і 50 памераў 17,0 см Нахільныя кішэні на пярэдняй палоўцы размяшчаюць па мадэлі, прычым даўжыню іх памяншаюць для 48 і 50 памераў да 16, 5 - 6 гл. | |
| Праглядаў: 357 | |
| Усяго каментарыяў: 0 | |